ДЗЯЛЁНКА, ж.— часть. Ёнад сваей дзялёнкі адмовіўся (Лалыкі, Аз. р,). ДЗЯЛІЦЬ, дзс. — делить. Як ёсь, так i нада дзяліць (Альшанікі, Беш. р.). ДЗЯНКІ, оу, ў.--вязанные рукавицы. Мае цёплыя дзянкі (Павульле, Чаш. р.). ДЗЯНЬНІК, а, м. — огороженное место для дневного пребывания скота. Поўны дзяньнік шумы (Бараўляны, Куз. р.). ДЗЯНЦО, н. — донце. Бацька рабіў дзянцо (Сахны, Сен. р.). ДЗЯРБАК, а, ли — пружинная борона. Трэба на сёньня узяць у суседа дзярбак (Навасёлкі, Сен. р.). ДЗЯРБАЧЫЦЬ, дзс. — боронить пружинной бороной. Я ўсё сваю ніву дзярбаком дзярбачыў (Заазер'е Сен. р.). ДЗЯРБ0НІКІ, ДЗЯРОНІКІ, аў, м. — блины из тертого картофеля. Смачныя дзярбонікі (Ст. Сяло, Куз. р.). Пасьнедаў дзяронікамі (Сьвярдлы, Беш. р.). ДЗЯРГАЧ, а, м. — коростель. Crex pratensis Bechst. Дзяргач у жыці рыпае (Касачы, Лёз. р.). ДЗЯРЭЎНЯ, ж.—деревня. Наша дзярэўня вялікая ( К у л і н а п к і, Выс. р.). ДЗЯРКАЧ, а, м. — старый веник. Дай мне дзяркач (Клімавічы, Сен. р.). ДЗЯРЖАНЬНЕ, и,— ручка чего либо. Дзяржаньне ў двойнях зламалася (Сідоры, Меж. р.). ДЗЯРЖАЦЬ, дзс. — держать. Ён дзяржыць дзяцей у цьвіку (Кр. Сяло, Сен. р.). ДЗЯРНО, н. — дёрн. Аблажы клумбу дзярном (Рудня, Аз. р.). Пар. дзёран. ДЗЯРУГА, ж. — 1) вид двойного одеяла из грубого полотна. Пакрый мяне дзяругай (Янавічы, Сур. р.); 2) полог. Апусьці дзяругу, дык мухі ня будуць кусаць (Купіна, Віц. р.). ДЗЯСНА, ж. — десна. У яго апухлі дзясны (Раіны, Аз. р.). ДЗЯСЯТКА, ж.— пятикопеечная монета. Дзясятку за гэта далі (Дубнікі, Сен. р.). ДЗЯСЯТУХА, ж. — кружка. Цяпер піва п'юць большымі дзясятухамі, чым раней г а р э л к у (Сянно, Сен. р.). ДЗЯТВА, зб.— детвора. Не дае дзятваспакою (Пушкары, Сен.р.). ДЗЯТЛІНА, ДЗЯЦЕЛІНА, ж.— дикий клевер. Trifolium pratense L. Там, дзе на пожню пасыпаў залу, вырасла дзятліна (Хацімшчына, Куз. р.). ДЗЯТЛІНАЖОЎТАЯ—клевер желтый. Trifolium agrarium L., Т. procumbens L.,T. spadiceum L. Дзятліну жоўтую скупці oro—яны любяць! (Матушова, Лёз. р.). ДЗЯЎБАЦЬ, дзс. — долбить. Дзяцел дзяўбець асіну(Асінаўка, Чаш. р.). ДЗЯЎЧА, ДЗЯЧЫНА, ж.—У девушка. Дзяўчына на ігрышча пашла (Стаішча, Чаш. р.). Дзяўчаты па вуліцы г у л я ю ць (Селядцова, Беш. р.). ДЗЯЦЕЛ, a, At. — д я т е л. Dendrocopus major Koch, et D. minor Koch. Дзяцел стукаў у лесе (Ісачкава, Аз. р.УДЗЯЦЁНАК, a, At. — ребенок. Гэта-ж мой дзяцёнак (Мікалаёва, Куз. р). ДЗЯЩНЕЦ, у, м.—детская болезнь, родимчик. Eclampsia. Ці праўда, што твайго рабёнка 6'ець дзязінец? (Ганкавічы, Беш. р.). ДЗЯЦІНіЦЦА, дзс.— ребячиться. І яна дзяцініцца ў 20 год (Веляшковічы, Лёз. р