Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ЗБЫТНЫ—-1) излишний. Збытнага людзей было—балонку выціснулі (Крынкі, Выс. p.); 2) намеченный к продаже. Гэта жаробачка ў нас збытная (Касачы, Лёз. р.). З В А Д У Н, З В А Д Ы Я Ш, 3 В О Д, а, м. — сводник, плут. Кепска быць звадуном (Дзямідавічы, Чаш. р.). Ніколі ня скажыць праўды гэты звадыяш (Бешанкавічы, Беш. р.). Ня верця яму, етаму зводу (Сухарукава, Аз. р.). ЗВАЖ АЦЬ, дзс. — обращать внимание. А ты не зважай на ету абэлку (Расна, Сен. р.). ЗВАЖЛІВА—внимательно. Люба глядзець, як Міколка зважліва работаець (Лужасна, Куз. р.). ЗВАЖ НА— неспеша, медленноЗважна робім, дык i толку мала (Лужасна, Куз. р.). ЗВАЖЫЦЬ, дзс.— 1) свесить. Бяры жыта i зваж (Стралкі, Беш. р.); 2) уступить, Зваж яму, не ругайся (Стралкі, Беш р.). ЗВАДЗЩ Ь, дзс.—обманывать, говорить неправду. Пятрук дужа умеіць звадзіць(Вярхоўе, Беш. р.). ЗВАЛАКАЦЬ, Ззс.—утаскивать. Мышына звалакла сала (Глебаўск, Сен. р.). ЗВ АЛІЦЦ А, дзс. — свалиться. Звалілася баба з печы f пабіла плечы (Гарывецк, Сен. р.). ЗВАЛЩЬ, дзс. — 1) свалить, сбыть. Абы як, абы з рук зваліць (Храпавічы, Куз. р.); 2) повалить. Бальшэнную асіну зваліў (Асінаўка, Выс. р.). ЗВАНЕЦ, у, ж.-Alectoralophus major Rehl., A minor Wimet Grab. Званец расьце ў полi (Кузьміно, Сен. p.). ЗВАНІТАВАЦЬ, дзс,—стошнить* Дзіця званітавала (Оўсішча» Сен. p.). ЗВАНЩ А, ж.— колокольня. 3 званіцы далёка відаць (Рудня, Аз. р.). ЗВАНОЧАК, а, м.— колокольчик. Званочак далёка заніў (Гарывецк, Сен. р.). ЗВАНОЧКІ, аў, м.— колокольчики. Campanula (розныя віды). На лузе расьлі сіненькія званочкі (Асінаўка, Беш. p.). ЗВАРОЧВАЦЦА, ў. — обращаться. Кума Мар'я зварочываецца да Алены... (Сяркуйі, Сен. р.). ЗВАРОТ, у, м.— оборот. Ён меіць добры зварот (Петрачыха, Аз. р.). ЗВАР'ЯЦЕЦЬ, дас.—сойти с ума. Ці ты звар'яцела? (Селядцова, Беш. р.). ЗВАРЫ ЦЬ, дзс.—сварить. Мы сягоньня зварылі юшку, булён i бульбу (Альшанікі, Беш. р.). ЗВАЦЦА, дзс.—называться. Як завецца гэта бульба? (Мікалаёва, Куз. р.). ЗВАТЫ—-званный. Вясельлеў многа было, а я усё ня зваты (Лукашоўка, Беш. р.). ЗВАЦЬ, дзс.—приглашаць. Ну, заві ўжо сваіх гасьцей (Выгары, Куз. р.\ ЗВОД, у, лі. — мор. Нейкій звод на сьвіней напаў, што ні куплю—здыхаюць (Калышкі, Лёз. р.). ЗВОДКА, ж.—сплетня. Яна займаецца зводкамі (Нов. Сяло, Беш. р.). ЗВОДЗЩЬ, дас.— сплетничать. Hi звадзі, ні разнасі зводкі (Сьвярдлы, Беш. p.). ЗВОН, у, м.— колокол. Зазваны ва усе званы (Пачаевічы, Чаш. р.). # ЗВОНКІ, ж.—бубновая масть в картах. Звонкі козыры (Пятніцкая, Беш. р.). Ьіцсоскі краеаы слоўнік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зваряцела, зваряцець, маря, ьіцсбскі
3 👁
 ◀  / 394  ▶