Кураеды, Беш.рЛ; 2) ссориться, враждовать. Яны ўжо даўно заеліся i судзяцца (Бель, Выс. р.). ЗАЯДЛЫ — придирчивый, задорный. Ён хлапец заядлы (Сянно, Сен. р.). ЗАЯЦ, а, м. — заяц. Lepus europaeus transsylvanicus Matschie Я ўлавіў ў жыце зайца (Кураеды, Беш. p.). ЗБАБІЦЦА, дзс.— состариться. Пятрок зусім ўжо збабіўся (Beляшковічы, Лёз. p.). ЗБАЙДАШЫЦЬ, дзс. — сбыть без толку, потерять. «Збайдащыць» кажуць тады, калі адзін пытаецца ў другога аб тым, што ён згубіў, або прадаў за бязцэнак (Чашнікі, Чаш. р.). ЗБАНКРУЦІЦЦА,?зс.— ўобанкротиться. Нікому нічога ні аддаець, бо збанкруціўся (Сьцяпанавічы, Меж. р.); 2) пропасть. А мой як збанкруціўся з суботы, дык i няма (Рыбчына, Cip. р.). ЗБАНОК, а, ж.—кувшин. Разьбіўся збанок i няма малака (Пачаевічы, 4aiu. р.). Пар. жбан. ЗБАСЬЦЯЦЦА, дзс.—изородяжничаться. Ён зусім збасьцяўся (Асіпова, Аз. p.). ЗБЛЁКЛЫ — поблекший. Ня люблю я етай золёклай спадніцы (Лазукі, Чаш. р.). ЗБЛЁТКАЦЬ, дзс. — погубить, потерять. Зблёткала, Аўдоцьця маі вілкі (Сукрэмна, Сен. р.). ЗБЛЫШЫЦЬ, дзс. — сделать, сказать глупость. Зблышыў, брат, а так ня нада было (Слабодка, Куз. р.). ЗБОЖ Ж А, а.— 1) хлеб в зернах. Збожжа сыплюць у клеці (Кр. Сяло, Сен. р.); 2) хлеб на поле, урожай. Сёліта рана пажалі збожжа (Мамойкі, Беш. р.). ЗБОЙ, ю, ж. — толпящееся большое количество людей или скота в тесноте. Сёньня ў го* горадзе наехала столькі людзей —прама збой (Стралкі, Беш. р.). ЗБОЙКА, ж. — круглая или четырехугольная палка для связи ткацкого станка. Давай сюды збойку (Макеенкі, Аз. р.). ЗБОР, зб. — собрание людей. Учораху Чашніках бальшэй збор быў (Асташова, Чаш. р.). ЗБОРШ ЧЫНА, ж.—собирание платы следуемой пастуху. Прынясі жыта—са зборшчынаю ідуць (Касачы, Лёз. р.). ЗБОРЫ, аў, м.— приготовления. Пачаліся зборы к вясельлю (Пятніцкая, Беш. р.). ЗБОРЫШЧА, н. — сходка. Ён пойдзе на зборышча (Ульлянавічы, Сен. р.). ЗБРАДЛІВЫ— вороватый. Дужа зорадлівая кошка(Навікі, Віц. p.). ЗБРАХАЦЬ, дзс. — соврать. Збрахала Іванішка пра ўсё ета (Андрукі, Беш. р.). ЗБРОДАВАЦЬ, дзс.—быть вороватым. Наш кот дужа зородаваіць (Сьвярдлы, Беш. р.). ЗБР0ДНІК, а, ж.—вороватый. Матка ня любіць Янку, бо ён зороднік (Калышкі, Лёз. р.). ЗБРЫ ЗГА, ж. — шнурок с крючками, привязываемый к рыболовному шнуру. Рыба парвала зорызгі (Падбярэзьзе, Віц. р.). ЗБРЫДЗЕЦЬ, дзс.—опротиветь. Во ён мне зорыдзіў, што я на яго i глядзець не хачу (Мокавічы, Чаш. р.). ЗБУДАВАЦЬ, дзс.— построить. Я ўжо i хлеў збудаваў на хутары (Алексінічы, Сен. р.). ЗБУРБОЛІЦЬ, дзс. — смешать жидкости. Збурболіла капусту з крупеняй (Чарнагосьці, Беш. р.). ЗБУТЛЕЦЬ, дзс. — истлеть, сгнить. Крыж на могільцы збутлеў i рассыпаўся (Вядрэнь, Чаш. p
Дадатковыя словы
дзс.—избродяж, збанкруціцца,<?зс, зблёклай, збрадлівая, зброднік, збрыдзіў, збрызгі
5 👁