ЗАЦУРАВАЦЬ, дзс. — заштопать. Пазыч мне шаршатку зацураваць панчохи (Семянцова, Беш. p.). Зацуруй мне споткі (Рыбчына, Cip. p.). ЗАЦЫ ГАЦЬ, дзс. — запищать. Нашы піскляты зацыгалі (Оўсішча, Сен. p.). ЗАЦЬВІЦЕЦЬ, дзс.— зацвести. Зацьвіцела ў гародзе макоўка (Яноўшчына, Беш. p.). ЗАЦЬМЕНЬНЕ, н. — затмение. Сёньня было зацьменьне. (Дзямідавічы, Чаш. p.). ЗАЦЯГНУЦЬ, dsc.—затащить. Зацягнуў ён нас у гразь (Maмойкі, Беш. p.). ЗА1ДЯЛЕПА, аг.— цепляющийся. Эх ты, зацялепа! (Мазалава, Куз. p.). ЗАЦЯМНЯЦЬ, дзс.— затемнять свет. Адступіся ад лямпы, ні зацямняйі (Пушкары, Сен. р л ЗАЦЯРУШ ВАЦЬ, д зс.~ 1) засорять. Зацярушыў вока, нічога, ня бачу (Горбава, Лёз. p.); 2) слегка посыпать сверху. Зацярушы троху сьвежай травой зьверху (Дабрыгары, Беш. p.). ЗАЦЯЦЬ, дзс.—затаить дыхание. Ён зацяў дух (Абрэзкава, Сен. p.). 3 АЧ А П ЩЬ, дзс.—1) зацепить, повесить. Зачапі гэты дрот над печкай (Оўсішча, Сен. р.). Зачапіў бацька арэлі (Чарнагосьці, Беш. р.); 2) затронуть. Каб ты яго ні зачапіў, ня было-б i бойкі (Дрыкольле, Куз. р.). ЗАЧАСАЦЬ, дзс. — затесать. Гэты дурыла i коліка зачасаць ня ўмеіць (Ульлянавічьі, Сен. р.). ЗАЧАСТАВАЦЬ, дзс, — 1) угостить до отказа, переугостить. Ня бойцеся: дужа ні зачастую (Макарава, Віц. р.). Зачаставаў іх там гарэлкаю так, што на трэці дзень дамоў прышлі (Глебаўск, Сен. р.); 2) угостить битьем. Я табе, калі хочаш, гэтым ахалкам зачастую (Стасева, Выс.ор.). ЗАЧАЎРЭЦЬ, дзс.—зачахнуть. Ты зусім зачаўрэў ад балесьці (Асіпова, Аз. p.). ЗАЧЫ — заочно, за глаза. Зачы ён зусім інакш кажэць (Копцевічы, Чаш. р.). ЗАЧЫМ — почему. Зачым ты не паехаў на поле? (Прыстоі, Чаш. р.). ЗАЧЫНАК, у, м. — большая ступенька, выступ печи. Я буду спаць на зачынку (Стаішча, Чаш. р.). ЗАЧЫНАЦЬ, дзс. — начинать. Як зачнець ляпаць дзьвярмі (Селядцова, Беш. р.). ЗАЧЫНЯЦЬ, дзс.— закрывать. Зачыні дзьверы (Рудня, Аз. р.). ЗАЧЫРЫЦЬ, дзс.—сделать беременной. Ета ён Гапку зачырыў (Адаменкі, Лёз. р.). ЗАШ КОДЗІЦЬ, дзс.—завредить. Кіслае малако мне зашкодзіла (Шарыпіна, Беш. р.). ЗАШПІЛЬКА, ж. — застежка, петля. Зашпілька разарвалася (Кузьмінр, Сен. р.). ЗАШПІЛЯЦЬ дзс. — застегивать. Зашпілі рубаху (Мазалава, Куз. р.). ЗАШТРАЙКАВАЦЬ, азе.— забастовать. Работнікі заштрайкавалі (Храпавічы, Куз. р.). ЗАШЧАЎКА, ж. —- петля из нитки на конце веретена, застегиваемая во время прядения. Яна ўжо лоўка даелаець зашчаўку (Александрова, Гар. р.). ЗА Ю Х А, at. — нервный, раздражительный. Ён такі заюха, што луччы маўчы, калі ён гаворыць (Навікі, Віц. p.), ЗАЯДАЦЦА, дзс. — 1) врезываться. Абора заелася ў цела
Дадатковыя словы
панчохй
3 👁