ЗАХАПЩЬ, дзс. — захватить. Захапі з сабой карты (Шарыпіна, Беш. р.). ЗАХАЦЕЦЦА, дзс.— захотеться. Нада зварыць капусты, а то нешта захацелася (Маркавічы, Куз. РОЗАХВА, ж.— три кола, вбитые в дно реки на глубоком месте и переплетенные сверху зелеными ветвями, к которым привязывают лодку во время рыбной ловли. Ён ловіць рыбу на захве (Маркаўшчына, Віц. р.). ЗАХ8АРАСНУЦБ, ўзс,—подмести слегка. Захварасьні трохі хату— нехта прыехаў (Калышкі, Лёз. р.). ЗАХВАРЭЦЬ, дзс. — заболеть. Не хадзі басанож, а то захварэеш (Селядцова, Беш. р.). ЗАХВОСТАВАТЫ — высокий с толстым низом и тонким верхом. Гэту елку німа расчоту рэзаць: іна дужа захвостыватая (Навасёлкі, Сен. р.). ЗАХІМІРЫЧАЦЬ, дзс.— передумать. Вось я бачу, што ты ўзноў нешта захімірычаў (Ст. Бедіца, Сен. р.). ЗАХІНАЦЦА, ЗАХІНУЦБ, дзс.укутываться, завертываться; завернуть. Захініся, а то замерзьнеш (Канавалава, Куз. р.). Захінулі яны дзяцёнка ў пасьцілку (Сукрэмна, Сен. р.). ЗАХЛЫНУЦЦА, дзс.—захлебнуться. Каб ты захлынуўся! (Оўсішча, Сен. р.). ЗАХЛЯНУЦЬ, дзс.— похудеть, ухудшиться. Саўсім мая кароўка захляла. Школа твая захляла (Доўжа, Куз. р.). ЗАХМАРЫЦЦА, ў ў —покрыться тучами. Захмарылася неба— дождж будзець (Лашнёва, Выс. р.). ЗАХОДЗІЦЦА дзс.—І) заливаться слезами, доходить до бесчувствия. Плачаць аж заходзіцца (Унава, Лёз. р.); 2) занывать. Душа заходзіцца на іх гледзючы (Яноўшчына, Беш. р.). ЗАХРАБЕТНІК, а, м.— паразит. Жыве захрабетнікам (Копцевічы, Чаш. р.). ЗАХРАСНУЦЬ, дзс.—1) засориться. Кала халадніка трубка захрасла—ні цячэць самагонка (Глебаўск, Сен. р.); 2) сделаться густым, сгущенным. Талакно захрасла (Оўсішча, Сен. р.). ЗАХУТАЦЬ, дзс.—1) закрыть. Захутай у хаці дзьверы (Лалыкі, Аз. р.); 2) укутать. Захутай мне ногі дзяругаю (Асінаўка, Беш. р.). ЗАЦЕМІЦБ, дзс.—заметить. Я чуць-чуць яго зацеміў (Селядцова, Беш. р.). ЗАЦІКАВІЦБ, дзс.— заинтересовать. Ня можна нічым яго зацікавіць (Пятніцкая, Беш. р.). ЗАЦІКАЎЛЕНЫ — заинтересованный. Я зацікаўлены Ганнулькай (Мянюцева, Сен. р.). ЗАЦІНЯЦІЦЦА, дзс.—покрыться прозрачною коркою. Лёд чуцьчуць заціняціўся (Аськершчына, Беш. р.). ЗАЦІРКА, ЗАЦЯРЫХА, ж. — пища из ржаной, или иной муки густо замешанной комками и опущенной в кипяток. Зацярыха смашна толькі з малаком (Альшанікі, Беш. р.) Смачная заирка (Мікалаёва, Куз. р.). ЗАЦІСНУЦБ, дзс. — задавить, затиснуть. Зацісьні камара (Мішкава, Куз. р.). ЗАЦІШАК, у, м.—тихое укромное место. Вось сядзем сюды, тут зацішак, ветру няма (Доўжа, Куз. р.). Пар. затулак. ЗАЦІШНА—спокойно, тихо от ветра. У лясу зацішна было пасьціць стадак (Княжыца, Куз. р