ЗАТОКА, ж.—залив. У гэтаў затоцы павінна быць рыба (Бейна, Сен. р.). ЗАТОРГАЦЬ* дзс.—задергать. Нешта пален заторгаў— нарывае муся (Бель, Выс. р.). ЗАТОРКНУЦЬ, дзс.—заткнуть, задвинуть. Заторкні гэту дзірку (Чараўкі, Сен. р.). ЗАТОХНУЦЦА, дзс. — задохнуться. Зачым ты, Дарка, ціплят плотна закрыла — яны там затохнуцца (Макеенкі, Аз. р.). ЗАТРЫМАЦЬ, задержать. Каб не затрымалі у Чашніках,— вярнуўся б раней (Труханавічы, Чаш. р.). ЗАТУКАЦЬ, дзс. — зарезать, убить. Ідзі затукай барана (Вяжышча, Беш. р.). ЗАТУЛА, ж.—1) кожаный фартух. Каваль надзеў затулу (Забор'е, Гар. р.); 2) рыбачья одежда. Надзявай затулу— пойдзем рыбу лавіць ( А л е к с а н д р о в а, Гар. р.). ЗАТУЛАК, у, м. — защищенное место. Сядзіць у затулку i вецер да яго не даходзіць (Лашнёва, Выс. р.}. ЗАТУЛЯЦЬ, дзс. — закрывать, защищать. Затулі яго хусткаю ад сонца (Бабінавічы, Выс. р.). ЗАТУШ ЦЦА, д зс. — притупиться. Нажнічкі затупіліся (Пяцігарск, Беш. р.). З А Т Х А, ж.—затхлость. Затха ў клеці, што ні ўвайці (Лашнёва, Выс. р.). ЗАТЫКАЛЬНІК, у, ж —небольшой деревянный прут с куском полотна или натянутыми веревками в ткацком станке для начала тканья. Вун на стале ляжыць затыкальнік, падай мне яго, Ганка (Халамер'е, Аз. р.). ЗАТЫМ, за.— 1) затем. Затым я паехаў у Віцебск (Горбава, Лёз. р.); 2) потому. Затым я i кажу, каб больш ня было (Сянно, Сен. р.). ЗАТЫ ЧКА, ж,— чем затыкакают бутылку, пробка. Зьдзелай затычку i заткні бутэльку (Кайтанова, Куз. р.). Пар. заткала. ў ЗАЎВІЦЕЦБ, дзс. — с в я з а ть «віткаю» (гл.). Заўвіць кольле (Сянно, Сен. р.). ЗАЎЖДЫ — всегда. Мужык заўжды працуе (Ст. Ранчыцы, Беш. р.). ЗАЎЗЯТЫ—1) завзятый. Рыгор заўзяты камуніст (Шаркі, Куз. р.); 2) заносчивый. Заўзяты малец—да усіх лезець (Казак!, Куз. р.). ЗАЎЛЯКНУЦЦА, дзс. — испугаться. Я ажны зуўлякнуўся, як убачыў ваўка (Ходцы, Сен. р.). ЗАЎСЁДЫ— всегда. Я заўсёды кажу праўду (Тухінка, Сен. р.). Пар. заумсды. ЗАЎСІМ—совсем. Злыдні яго ведаюць— заўсім азыз (Бешанкавічы, Беш. p.J. Пар. сусім. ЗАЎСЯГДЬІ— всегда. Заўсягды ён брэшэцца са ўсімі (Канавалава, Куз. р.). Пар. заўсёды. 3 А Ў Т Р А — завтра. Заўтра пойдзем у лес (Ісачкава, Аз. р.). ЗАЎЧ0РА— позавчера. Заўчора у мяне здарылася бяда (Miraва, Куз. р.). ЗАЎШ Ы ЦА, ж. — болезнь у свиней около уха, заусеница. Сьвіньні захварэлі заўшыцай (Сянно, Сен. р.). З А Х А В А Ц Ь, дзс.— 1) сохранить. Захаваў адзежу ад пажару (Дабрамысьль, Лёз. р.).; 2) схоронить. Нада захаваць бульбу на зіму ў яму (Пустынкі, Сен. р.). ЗАХАД, у, м.— запад. На захадзе хмары (Селішча, Гар. р
Дадатковыя словы
заборе, халамере
2 👁