ЗАСОУ, а, м. — з а д в и ж к а. Клець запіраюць на замок i на засоў (Ліпна, Сен. p.j. Пар. засаўка. 3 А С П А, ж.—засыпка муки. Аднэй заспы мукі на зацірку няма (Лашнёва, Выс. р.). ЗАСТАВА, ж.—залог. Палажы заставу на ету суму (Селядцова, Беш. р.). ЗАСТАЦЦА, дзс. — остаться. Мікола застаўся там начаваць (Аўхіменкі, Беш. р.), ЗАСТАГНАЦЬ, дзс. — застонать. Чаго ён так крэпка застагнаў? (Храпавічы, Куз. р.). ЗАСТАНАВЩ ЦА, дзс. — остановиться. Застанавіліся мы з лісапетамі на гадзіны дзьве ў пуні (Падбярззьзе, Віц. р.). ЗАСТАЎЛЕНЫ — заложенный. Ён хоча яшчэ на застаўленае граць, ды няма дурняў! (Бабінавічы, Выс. р.). ЗАСТОЛЬЛЕ, к. — место за столом. Мы толькі вылязьлі з застольля (Масеева, Аз. р.). ЗАСТОЛЬЩ К, а, м. — затрапезник. Столькі застольнікаў было на вясельлі (Лашнёва, Выс. р.). З А С Т Р Э Л І Ц Ь, дзс.— застрелить. Кінь ружжо, няўмеючы абхадзіцца, каго небудзь застрэліш (Азярэцк, Сен. р.). ЗАСТРЫГАВАЦЬ, застрочить. Яна застрыгавала каўнер (Мамойкі, Беш. р.). ЗАСТУДЗЩ ЦА, дзс.—простудиться. Абгарні хлапца, а то ён застудзіцца (Жэрына, Чаш. р.). ЗАСТЫ ЦЬ, дзс.—застыть. Як скора сьцюдзень застыла (Берасьні, Беш. р). ЗАСУВАЦЦА, дзс. — заходить (о солнце). Ужо соўненька засуваецца (Вяжышча, Беш. р.). ЗАСУКРЫЦЬ, дзс. - з а в и т ь. Куды ты зьбіраешся, што засукрыла валасы? (Стаішча, Чаш. р.). ЗАСУНУЦЬ, дзс.—задвинуть. Засунь жар у печ ( Ч а р а ў к і, Сен. р.). 3 АСЬВЕРЫЦЬ, дзс. — поднять рычагом. Засьверылі сьцяну (Копцевічы, Чаш. р.). ЗАСЬВЯРБЕЦЬ, дзс. — з а ч е с а т ь с я. Нешта за вухам засьвярбела (Навасёлкі, Сен. р.). Будзець добра плечкі пабіць, як засьвірбяць, (Яноўшчына, Беш. р.). ЗАСЬМЯГНУЦЬ, дзс.--пересохнуть от жары. Дай напіцца: у роце засьмягла ад жары (Лужасна, Куз. р). ЗАСЬПЯВАЦЬ, дзс. — запець. Засьпяваў салавей (Д о ў ж а, Куз. р.). ЗАСЬЦЕНАК, а, у, ли— поселок. Я жыву ў засьценку (Русінава, Сен. р.). ЗАСЫДЕРАГЧЫ, дзс. — охранить, предостеречь. Засьцяражы яго ад бяды (Кузьміно, Сен. р.). ЗАСЫДІЛАЦЬ, дзс.—застилать. Засьцялі стол абрусам (Оўсішча, Сен. р.). Пол засьцелен пасьцілкай (Аўхіменкі, Беш. р.). ЗАТАННА— задешево. Затанна прадаў жыта (Горбава, Лёз. р.). ЗАТАЎКА, ж. — приправа к еде из сала. Ці палажыла ў гаршчок затаўку? (Застадольле, Сен. р.).о 3 АТАЎКАЦЬ, дзс. — приправлять «затаўкаю» (гл.). Добра затаўчы капусту—чужыя людзі ё (Сьцяпанавічы, Меж. р.). ЗАТВОР, у, м.—диафрагма у животных. Дрэннае мяса затвор (Громаць, Гар. р.). ЗАТКАЛА, «.—пробка, затычка. Найдзі заткала ад бутля (Куксы, Cip. р
3 👁