ЗАРЖ АЦЬ, дзс.—заржать. На браду коні заржалі (Яноўшчына, Беш. p.). ЗАРНІЦА, ж. — зарница, отолеск молнии. Бач, якая зарніца (Б. Летцы, Куз. р.). ЗАРУБАЧКА, ж.—шов. Знаю па зарубачке, што маёй галубачкі (Запрудзьдзе, Сен. р). ЗАРУЖ А, ж. — лютик ползучий. Ranunculus repens L. Заружы сёньні ні нашла—заутра (Карма, Куз. р.). ЗАРУЧЫНЫ, ж. — обручение. Учора ў Аксёна былі заручыны (Пустынкі, Сен. р.). ЗАРУЧЫЦЬ, д зс.— обручить. Заручылі дзеўку супроць панядзелку (Алексінічы, Сен. р.). ЗАСАДЫ Ш, а, ж — последняя и меньшая булка хлеба. Алена пасадзіла засадыш у печ (Хадулава, Куз. р.). ЗАСАРОМ ЕЦЦА, дзс.—застыдиться. Чаго ты, мая дачушка, засаромілась? (Ст. Марыянфельд, Беш. p.)Ł ЗАСАУКА, ж. — з а д в и ж к а. Трэба к дзьверам прыдзелаць засаўку (Чашнікі, Чаш. р.). ЗАСЕК, у, м.—закром. Сып хлеб у засек (Дражна, Куз. р.). Поўны засік аўса (Ульлянавічы, Сен. p.). ЗАСЕНЬ, ю, м. — ЗАСІНКА, ж.—'тень. Добра ўлетку паеядзець у засені (Вяжышча, Беш.р.). Жнеі селі абедаць узасінцы(Сукрэмна, Сен. р.). З А С Е Р Д А В А Ц Ь, дзс. — рассердиться. З а с я р д а в а л а i ня йдзець (Доўгае, Беш. р.). ЗАСЕТНІК, ЗАСЁТАК, а, у, м., ЗАСЕЦІЦА, ж. — помещение за сушильней—«асецьцю» (гл.). Вотрына ляжыць у засетніку (Зямковічы, Сен. р.. З а с ё т а к за ёўняю, дзе ж яму быць? (Красьніца, Чаш. р.). У таку, калі малоцяць, дык мякіну кладуць у засеціцу (Выгары, Куз. р.). ЗАСЕЯЦЬ, дзс.—засеять. Зябры засеяў ячмянём (Зямковічы, Сен. р.). ЗАСІЛІЦЦА, дзс.—1) зацепиться. З а с і л і ў с я колам за плот (Чарнагосьці, Беш. р.); 2) покончить самоубийством, ён нешта узімку хацёў засіліцца (Навасёлкі, Сен. p.). ЗАСКАБІЦЬ, ЗАСКАЛУБІЦЬ, дзс.— занозить. Заскабілая нагу (Селішча, Гар. p.). Заскапубіў сабе палец (Дабрыгары, Беш. p.). ЗАСКАГАТАЦЬ, дзс. — завизжать. Сьвіньня заскагатала, як пачула мой гол ас ( З а п р у д з ь дзе, Сен. р.). 3 АСКА РОДЗІЦБ, дзс. — заборонить, Двое ганей заскародзіў (Лазок, Куз. р.). ЗАСКАЎРЭЦЬ, дзс.— покрыться коркою грязи. Заскаўрэла ў цябе морда (Косы, Віц. р.). ЗАСКВАРЫ ЦЬ, дзс.— приправить салом. Дужа добра заскварыла булён (Бель, Выс. р.). ЗАСЛАНЯЦЬ, дзс. - закривать «заслонкаю» (гл). Паланея, заслані печку (Масеева, Аз. р.). ЗАСЛОНКА, ж. — доска или лист жести, которым закрывают устье кухонной печи. Падай мне сюды заслонку, трэба зачыніць печку, бо хлеб ня сьпякецца (Забор'е, Сен. р.). ЗАСМАЖЫВАЦЬ, дзс.—зажаривать. Засмажываюць бульбу (Альшанікі, Беш. р.). ЗАСМАЛІЦЬ, дзс.— засмолить. Нада човен засмаліць, а то цячэць (Запрудзьдзе, Сен. р.). ЗАСМУЦІЦЦА, дзс. — запечалиться. Засмуціўся хлопец па дзяўчыне (Балдыкова, Аз. р
Дадатковыя словы
блеск, заборе
4 👁