ЗАКАСАВАЦЬ, дзс.— вычеркнуть. Закасуй яго—ён хварэіць i больш ня прідзіць (Горавічы, Куз. p.). ЗАКАСАЦЬ, дас. — засучить. Закасай рукавы (Ульлянавічы, Сен. p.).w ЗАКАУНЕРЫЦЬ, дас. — взять за воротник. Я цябе закаўнеру зараз (Берашоўцы, Беш. р.). ЗАКАХАЦЦА, дзе.— влюбиться. Дужа яна закахалася (Дубнікі, Сен. р). ЗАКАЦІЦЦА, дзе.— закатиться. Як сонца закоціцца, вылізаюць раііухі (Навікі, Беш. p.). ЗАКАЧАНЫ — замаранный. Прышла дадому закачаная ў гразь (Храпавічы, Куз. р.). ЗАКАШЛЯЦБ, дзс. — начать кашлять. Нешта мае дзеці закашлял! (Лужасна, Куз. р.). ЗАКАШТАВАЦЬ, дзс.— попробовать на вкус. Закаштуйце маіх бліноў (Лук'янова, Сен. р.). ЗАКІДАЦБ, ЗАКІНУЦЬ, дзс.— забрасывать, забросить. Нада на гумне закідаць усе ямкі зямлёй (Капцы, Сен. р.). Закінуў куды-та — ніяк ні найці (Дрыкольле, Куз. р.). ЗАКІЛЗАЦБ, дзс. — внуздать. Закілзай каня, бо пудлівы (Падбярэзьзе, Віц. р.). ЗАКІТАВАЦБ, дзс.— замазать оконной замазкай. Трэба закітаваць вокны (Кузьміно, Сен. р.). ЗАКЛАД, у ж — пари. Ну, пойдзем у заклад, што мая праўда (Марцінкава, Куз. р.). ЗАКЛАДЗІНЫ, ж.— основание, закладка дома и др. Учора ў іх закладзіны былі (Глебауск, Сен. р.). ЗАКЛЕТАК, у, ж.— пристройка к клети. У заклетку палажы ворчык (Мікалаёва, Сір. p.). ЗАКЛЯТЫ — заклятый, заколдованный. Hi пайду я туды ночы: месца заклятае (Крьінкі, Выс. р.). ЗАКОЛКА, ж.— шпилька, заколка. Дай мне заколку ў валасы (Глебаўск, Сен. р.). ЗАК0СБНІК, а, м,—шафер. Ён папрасіў мяне на вясельле закосьнікам (Калышкі, Лёз. р.). ЗАКОТ, у, м.— фронтон. Закот зрабіў з дошчак, а ні бярвеньня (Матушова, Лёз. р.). ЗАКРАСА, ж.—приправа в кушанье, чаще жировая. Сала вышла i на закрасу нічога нет: ядзём поснае (Суднікі, Куз. р). ЗАКРУТКА, ж. — вертящаяся задвижка. Хуцьзакруткай,аусё~ж запёрта (Сукрэмна, Сен. р.). Запры вароты на глухую закрутку (Латыгаль, Сен. р.). ЗАКРУЦІСТЫ-курчавы. Авечка ты закруцістая! (Купіна, Віц. p.). ЗАКРУЦІЦЬ, дзс. — повязать, завернуть. Дзевяр закруціў сабе шалік на шыю (Белькава, Беш. р.). ЗАКРУЧАНЫ— запертый деревянным засовом. Закручаныя вароты на закрутку ня так трэба пільнаваць (Сукрэмна, Сен. р.). ЗАКРЫЧАЦЬ, дзс.— закричать. Закрьічалі, што ня трэба вязаць (Оўсішча, Сен. р.). ЗАКУЛЬГАЦЬ, дзс.—захромать. Мая сабака закульгала (Кузьміно, Сен. р.). ЗАКУРЫЦЦА, дзс.— 1) задыметься. Ужо закурылася—гарэць будзе (Запрудзьдзе, Сен. р.; 2) начать идти дождю. Вун закурыўся дождж (Аськершчына, Беш. р.). ЗАКУТАК, а, у,м.— закоулок. Па закутках поначы бадзяецца (Адаменкі, Лёз. р.). ЗАКУЦЬЦЕ, г л у ш ь, глухое место. Кум жыве ў закуцьці (Церабетаўка, Віц. p