Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ЗАВІНАВАЦЕЦЬ, дзс.— задол-; жать. Колькі вам мой сын завінаваціў за бульбу? (Лужасна, Куз. p;). ЗАВІНАЦЦА, дзс. — 1) укутываться. Завініся добра ў вязёнку, бо азалееш (Глебаўск, Сен. p.); 2) усердно приниматься за работу. Як завінуўся работаць, дык i ні замеціў, як дзень прайшоў (Сьвярдлы, Беш. р.). ЗАВІРУХА, ж.— мятель, вьюга. Сягоньня дужа круціць завіруха (Адаменкі, Лёз. p.). ЗАВІТАЦЬ, дзс. — сделать визит, посетить. Скора i наш сын к нам завітае (Косы, Лёз. р.). ЗАВІХАЦЦА, дзс.—1) заколебаться. Ужо завіхалася алешына— скора павалім (Дварэцк, Чаш. р.); 2) стараться, быть прилежным. Завіхайцеся, каб да дажджу зьвесьці снапы (Пустыр, Cip. р.). ЗАВОД, у, м. — 1) завод. Капірацыя завод будуець (Глебаўск, Сен. р.); 2) разведение. На завод сьвінку купіў (Пахоменкі, Cip. p); 3) порода. Дренны завод ня стоіць i вадзіць (Навікі, Віц. p.). ЗАВОДАЕЦ, ЗАВОДНІК, a м.— зачинщик. Знаю, знаю я цябе: ты харошы зазодаец (Баравыя, Куз. р.) Куды прыдзе гэтызаводнік, дык i пачынае драку (Храпавічы, Куз. р.). ЗАВОДАШ, а м.—'часть ткацкого станка для натягивания основы. Заводаш сапсаваўся— ніткі вісяць (Баркова, Куз. p.). ЗАВОЗ, у, м,— хлеб привезенный на мельницу. На мельніцы столькі завозу, што й на два дні хопіць (Лужасна, Куз. р.). ЗАВОЗНА — большая очередь на мельнице. Сёньне у Мазалаве дужа завозна, дык я прьіехаў сюды (Лужасна, Куз. р.). i ЗАВОЧНА — заочно. Завочна прысудзілі ёй зямлю (Бешанкавічы, Беш. р.}. ЗАВОШ ТА—за что. Завошта-ж яго біць? (Стаішча, Чаш. р.). ЗАВУГОЛЬЛЕ, н. — закоулок. Завіруха выіць па завугольлям (Бешанкавічы, Беш. р.). ЗА8УЛАК, у, м.—переулок. У нашай дзіреўні 2 завулкі (Рыбчына, Cip. р.). ЗАВУШ НІК, а, ж. — ушко в лапте. У лапце лопнуў завушнік (Пясочак, Куз. р.). ЗАВУШНІЦА, ж. — 1) серьга. Вы мне самі удзеньце завушніцы (Мікалаёва, Куз. р.); 2) свинка. Parotitis. У Ягора муся быць завушніца (Асінаўка, Беш. р.). ЗАВЫ К, ЗАВЫ СК, у, м.—затылок. Як пабіў завык—так i амін (Берашоўцы, Беш. р.). Як намылю табе завыск, дык аж тошна будзець (Абрэзкава, Сен. р.\ ЗАВЫЦЬ, дзс.—завыть, заплакать, зарыдать. Завыла ўжо— зацягнула сваю песьню (Лук'янова, Сен. р.). ЗАВЯЗАЦЬ, дзс. — завязать.. Падай мне завязку завязаць мех (Глебаўск, Сен. р.). ЗАВЯЗКА, ж.— веревочка для завязывания меха. У гэтым мяху лопнула завязка (Глебаўск, Сен. р.). ЗАВЯРНУЦЦА, дзс. — отвернуться. Мальцы божуцца, клянуцца, а завернуцца—сьмяюцца (Сукрэмна, Сен. р.). ЗАВЯРЦЕЦЬ дзс.— завернуть, укутать. Хусткі няма завярцець галаву (Стаішча, Чаш. р.). ЗАВЯРШ АЦЬ, завершать. Завяршы валацню каб ні замачыла (Глебаўек, Сен. р.). ЗАГАВОРШЧЫЦА, ж. — колдунья, шептуха. Загаворшчыца
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лукянова
5 👁
 ◀  / 394  ▶