Лужасна, Куз. p.); 2) мешкотно. Ськідаць етыя бёрны ў раку дужа забаўна (Слабодка, Куз. p.). ЗАБАЎНЫ— 1) потешный. Забаўны хлапец ваш сынок (Лужасна, Куз. p.); 2) медлительный. Наш мельнік забаўны—ні дачакацца (Лужасна, Куз. p.). ЗАБАЎТЫВАЦЬ, ЗАБАЎТАЦЬ, дзс. — приправлять, приправить кушанье. Забаўтай капусту вяршынкамі (Асінаўка, Выс. p.). ЗАБАЧЫЦЬ, дзс. — завидець. Як забачыў яе, дык ходу! (Красьніца, Чаш. p.). ЗАБЕЖНЯ, ЗАБЕЖНІЦА, ж — глушь, отдаленное глухое место. Там бы i нічога жыць было, алі забежня (Дрыкольле, Куз. р.). К яму ў тую забежніцу ніхто i ня ходзіць (Асінаўка, Выс. p.). ЗАБЕЖНІЦА, ж. — животное, забежавшее в чужой двор. Бяжы сынок нашу ёрку забежніцу прывядзі (Вішкаівічы, Чаш. р„). ЗАБЕЛА, ж.— приправа к кушаньям из молока, сметаны и т. п. Ужо месяц да капусты ніякай забелы няма (К ур ы н а, Куз. р.). ЗАБЕЛЕНЫ — приправленный молоком, сметаною и т. п. Забеленай крупені не бярэць (Сураўні, Cip. p.). ЗАБЁНКА, ж.— маленькая кадочка мерой в четверть четверика. Усьіпаў каням забёнку аўса (Сьвеча, Беш, р.). ЗАБІВАЦЬ, ЗАБІЦЬ, дзс.— 1) убивать, убить. Дзеці забілі вужаку (Кр. Сяло, Сен. р.). Каб цябе пярун забіў! (Утрылава, Сен. р.); 2) вбивать, вбить. Трэба забіць колік ( Ш а р ы п і н а, Беш. p.); 3) проконопачивать, проконопатить. Забіце пакульлем дырку (Кузьміно, Сен. р.). ЗАБІРАЦБ, дзс.—забирать. Ці ёсьць жаж у вас куды забіраць бульбу? (Альшанікі, Беш. р.). ЗАБІТЫ — убитый. Тутацька знашлі забітую качку (Чарнагосьці, Беш. р.). ЗАБЛУДНЫ— заблудившийся. Заблудных кароў на трэці дзень знашлі (Балотнікі, Cip. p.). ЗАБЛУТАЦЦА, дзс. — запутаться. Ты, знаць, заблутаўся (Дрыкольле, Куз. р.). ЗАБЛЯЯЦЬ, дзс.—заблеять, Авечкі забляялі ( І в а н а ў к а, Чаш. p.). ЗАБОЙ, ю, м.— пресс для выжимания льняного масла. У яго новы забой добра жмець (Мікалаёва, Cip. р.). ЗАБОЙСТВА, н. — убийство. Во дажылі: забойствы, злачынствы (Макарава, Віц. р.). ЗАБОЙЦА, си. — убийца. Во, забойца нясчасны! (Сукрэмна, Сен. р.). ЗАБОРЫНА, ж. — морщина. На лбе заборыны (Б е л ь к а в а, Беш. р."). ЗАБОРЫСТЫ — складчатый. Дужа ў яе заборысты дрыліх (Унава, Лёз. р.). ЗАБ0ЎТАНЫ —приправленный молоком и т. п. Забоўтаная капуста смачная (Косы, Віц. р.). ЗАБРАКОЎВАЦЬ, ЗАБРАКАВАЦЬ, дзс.— браковать, забраковать. Майго каня забракавалі (Калышкі, Лёз. р.). ЗАБРАТАЦЬ, дзс. — 1) одеть уздечку. Забратай каня i прывяжы (Дужчына, Куз. р.); 2) подвязать веревку. Забратаў аборы ў лапцёх (Запрудзьдзе, Сен. р.). ЗАБРОД, у,./«.--ручная сетка. Забродам паймалі многа рыбы (Чарніца, Лёз. р