Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ДУБРЭЦЬ, дзс.— твердеть. Ад ільну зямля дубрэіць (Бараўляны, Куз. p.). ДУБУРОМ —дыбом. У яго ж валасы стал! дубуром (Лужасна, Куз. р.). ДУДА, ж. — 1) духовой инструмент с кожанным мешком и двумя флейточками. ён дужа добра ў дуду йграў (Мікалаёва, Куз. р.); 2) пастушья свирель. У нашага пастуха паламалася дуда (Лужасна, Куз. р.). ДУДАР, а, м. — играющий на дуде. Перавяліся дудары ў нашым краі (Баравыя, Куз. р.). ДУДКА, ж.— 1) свирель. Папсавалі хлопцы ўсю лазу на дудкі (Гарадок, Гар. р.); 2) обман. Кінь ты гэтыя дудкі (Доўгае, Беш. р.). ДУДУКАЦЬ, дзс. — разговаривать. Яны на вуліцы дудукаюць, а коні авёс скубуць (Лужасна, Куз. р.). Бабкі сядзяць сабе на калодцы: «дуду-дуду», а мы каля току яблыкі шчыплем (Лужасна, Куз. р.). ДУЖ—-здоров, силен. Як ты дуж, Янка! (Лоўжа, Cip. р.). ДУЖА — очень, сильно. Мне стала дужа маркотна (Лалыкі, А з. р.). ДУЖ АЦЦА, дзс. — бороться. Доўга дужыліся, але Янка аблажыў (Мянюцева, Сен. р.). ДУЖ КА, ж.— птичья грудная кость с развилинкой. У віраб'я душка меншая, чым у шпака (Сянно, Сен. р.). ДУЖЫ—сильный. Наш Ёска дужы, як конь (Дубнікі, Сен. р.). ДУЖЭЙ Ш Ы —сильнейший. Ты дужэйшая за мяне (Раіны, Аз. р.). ДУЙКА, ў.—метель с ветром. Дуйка сёньне вялікая (Альшанікі, Беш. р.). ДУКАВАЦЬ, ўзс.-поучать (часто с физическими наказаниями). За што ты яго дукуеш? (Беліца, Сен. р.). ДУКРЫЦЬ, дзс. — понимать. Мая малая ўжо нешта дукріць (Горкі, Аз. р.). ДУКСА, аг.— кто вечно дуетсяВо, ужо дукса гэта! (Выгарь», Куз. р.). ДУЛА, ж — 1) вьюга. У полі страшная дула (Навасёлкі, Сен. р.); 2) лужа. Дула пакрылась казяўкамі (Зямковічы, Сен. р.), ДУЛІНА, ж.—1) грушевое дерево. Якая ў вас дуліна вялікая! (Петрачыха, Аз. р.); 2) груша. Дуліна пасьпела i звалілася далоў (Пустыр, Cip. p.). ДУЛУКІ, оў, м.— пол, земляЗваліўся Сяргейка з печы дулукі i крычыць (Селішча, Гар. p.). ДУЛЯ, ж.—і) груша. Сёліта у нас добрыя дулі (Русінава, Сен. p.); 2) кукиш. Дай яму пад нос дулю (Сянно, Сен. р.). ДУМА, ж.—мысль, дума. І задумала я думу вялікую (Вярхоўе, Беш. р.). ДУМАЎЁ, «.—гроб. Думавейца маё маленькае! (Асінаўка, Выс. р.). Пар. дамавіна. ДУМАЦЬ, Эзс.--мыслить, думать. I думаць мне нічога ня хочацца (Асінаўка, Беш. р.). ДУМКА, аю.т-мысль. Якія думкі ў цябе ў галаве? (Навікі, Віц. p.). Пар. дума. ДУПЛЁ, «.—дупло. Я сёлета знайшоў у дуплі белку i тры. бельчанёнкі (Масеева, Аз. р.). ДУПЛЯСТЫ - с дуплом. Расло дрэвадуплястае (Іванск, Чаш. р.). ДУРАНЬ, я, м.—глупец, дурак. Ты Пятрок атпеты дурінь—зачым ты тут вядро паставіў? (Анукова, Аз. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вірабя
6 👁
 ◀  / 394  ▶