ДРУКАВАНЬНЕ, n. — печата- I ние. Даўней ён жыў з друкаваньня набойкі (Ісачкава, Аз.p.). ДРУКАВАНЫ, ДРУКОЎНЫ -печатный. Кап нас наўчыць цяцерь, діэік нада дужа буйныя друкаваныя буквы (Халамер'е, Аз. p.). Я ўжо ўмею чытаць друкоўныя буквы (Навікі, Віц. p.). ДРУКАВАЦЬ, дзс. — печатать. Друкуюць нешта, бач ( С я н н о, Сен. p.). ДРУКАР, а,.«..--печатник. Наш друкар удала набіваў сыяны (Ісачкава, А з. p.}. ДРУКАРНЯ, ж.—типография. Наша друкарня ў горадзі маленькая (Сянно, Сен. p.). ДРУКІ, н. — приспособление для сушки гороха, вики и т. п. Кладзі авёс у друкі (Мікалаёва, Куз. р.). ДРУЧКА, ж.— щетка для чесания льна. Янка зрабіў дручку (Павульле, Чаш. р.). Пар. драчка. ДРУЧОК, а, м.—палка. Баба дручком перабіла парасяці нагу (Альшанка, Чаш. р.). ДРЫВЩЬ, дзс.— бредить, ён ужо дрівіць стаў (Чарніца, Лёз.р.). ДРЫГАЛКА, ж,—длинное тяжелое весло из бревна на конце плота (в передней и задней его части) служащее вместо руля. Навалісь на дрыгалку (Падбярэзьзе, Віц. р.у. ДРЫГАЦЕЦЬ, ў. — дрожать. Аж зямля ад грому дрыгацела (Пацкава, Сен. р.). ДРЫ ГАЦЬ, дзс. — дергать ногами Перастань дрыгаць (Чарнагосьці, Беш. р.). ДРЫГВА, ж.—1) трясина. Ня пускай скаціну на дрыгву (Каўлякі, Беш. р.). П ар. дражка; 2) холодное (кушанье). Нажорся дрыгвы, ажны яго расьперла (Рулёўшчына, Сен. р.). ДРЫЖАЦЬ, дзс.—дрожать. Ён ад холаду дрыжаў (Сянно, Сен.р.). ДРЫЛІХ, а, м.—самотканная юбка. Німа крамнага, дык i дрыліх зносіш (Сукрэмна, Сен. р.). Прыгожы твой дрэліх (Заазер'е, Сен. р.). ДРЫЛІХІ, оў, м.—самотканный цветной холст. Сёлета мы выткал! 5 губак дрыліхоў (Сянно, Сен. р.). Д У Б, а, м.— дуб. Quercus pedunculata Ehrh. Дуб расьце у нашым лесе (Раіны, Аз. р.). ДУБАВЕЦЫДЕ, зб. — пустяки. Нашто ты запісаваеш гэта дубавецьце? (Доўгае, Беш. р.). ДУБАЛЬТ, у, лг.—двойное количество. За тое яму абышлося ў дубальт (Сянно, Сен. р.). ДУБАЛЬТОВЫ — двойной. У кажусе дубальтовы каўнер (Шпакі, Cip. р.).. ДУБАСІЦЬ, дзс.—очень сильно бить. Шкода было глядзець, як Грышка дубаеіў каня (Лужасна, Куз. р.). ДУБЕЦ, а, м.— прут. Дзяўчатьі зачым вы пошыб'ю кідаеце у кароў каменьнем — лучча сьцебаніце дубцом ці пугай, а то заб'ецё (Макеенкі, Аз. р.). ДУБЭЛЬТКА, ж.—двухствольное ружье. У яго добрая дубэльтка (Селядцова, Беш. р.). ДУБЩ А, ж.— челн выдололенный в виде корыта. Я на сваёй дубіцы лавіў рыбку (Мікалаёва, Куз. p.)v ДУБОЎКА, ляг.—дубовая кадка. Яшчэ летась я купіў сваю дубоўку (Каралёва, Выс. р.). Д У Б Р А Ў К А, ж. — лапчатка Potentilia Tormentilla Neck. Дубраўкі нарві ды палячы (Лужасна, Куз. p
Дадатковыя словы
выдолблен, заазере, забецё, нйе, пошыбю, халамере
9 👁