Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ДВАЙНІК, а, ж — гиря в два | пуда. Я дык двайнік падымаў у ваднэйруцэ (Асінаўка, Выс, р.). ДВАЙНЯТКА, ж. — одна из двойней. Двайнятка ўчора памерла (Бешанкавічы, Беш. р.). ДВАЙНЯТЫ, ж.-А) близнецы. У Ганкі радзіліся двайняты (Пустынкі, Сен. р.); 2) два глинянных горшка, соединенных вместе с ручкой для носки пищи работающим в поле. Бег ды пабіў двайняты (Алексінічы, Сен. р.). ДВАЙЧАСТЫ—двойной. Ссорыў двайчасты складанчык (Гарэлае, Гар. р.). ДВАНАНЦАЦЬ-двенадцать. За парсюка узяў двананцаць рублей (Мядзьведі, Куз. р.). ДВАРОВЫ— 1) домашний. Па дваровых патрэбах езьдзіў (Труханавічы, Чаш. р.); 2) из имения. На дварозай пожні касіў (Беліцаў Сен. р.). ДВОЙНІ, ж. — навозные вилы с двумя зубами. Двайнямі там троху адкідай гной ( П у с т ы р, Cip. р.)ў ДВОЙЧЫ — дважды. Гэты маладзец быў ужо двойчы тутацька (Ганкавічы, Беш. р.). ДВОР, а, м. - 1) свой дом. Сымон прыехаў ў двор з заработкаў (Мікалаёва, Куз. р.); 2)площадь перед домом, ограниченная забором и постройками. Дзеці гуляюць на дварэ (Янавічы, Сур. р.); 3) имение. Я хадзіу ў двор да начальства ( Б е л і ц а, Сен. р.). ДВОРНЫ—1) домашний. Дворная скаціна хварэе ( Ч а ш н і к і, Чаш. р.); 2) из имения. Дворны плуг паламаўся (Ходцы, Сен. р.). ДВУДНОЎКА, ж.— боченок с двойным дном. Мая двудноўка пабілася (Сянно, Сен. р.). I ДВУДУШНЫ—двоедушный, несправедливый. Ну, i двудушны ж наш Ахрэм! (Дзяды, Cip. р.). ДВУЗУБНІК, а, м. - - вилы с двумя зубьями. Адгарні гной двузубнікам (Чашнікі, Чаш. р.). ДВУКОННЫ—п а р о к о н н ы й. Двуконны плуг завязі паправіць (Лужасна, Куз. р.). ДЭС, а, м.-ў узор на ткани. На тваёй коўдры прыгожыядэсы (Сукрэмна, Сен. р.). ДЛУБАЦЬ, йзс.—колупать, долбить. Длубаецца за гэтаю работаю ўвесь год (Сянно, Сен. р). ДНЕЦЦА, ДНЕЦЬ, d?c.—светать. Ганашы сьнеданьне, бо ужо днее (Бешанкавічы, Беш. р.'». Днецца пачало (Пятрочкі, Cip. р.). ДНЮ ВАЦЬ, дзс.—дневать. Днюваць прыдзецца з гэтым (Адаменкі, Лёз. р.). ДО — довольно. Мужчына есь пакуль до, а баба пакуль усё (Алексінічы, Сен. р.). ДОБРА — хорошо. Ну, добра, што ты прышоў ( Ш а р ы п і н а, Беш. р.). ДОБРЫ—хороший. Добры чалавек ён (Бабінічы, Віц. р.). ДОБРЫ ВЕЧАР — вечернее приветствие. Добры вечер, браткі (Сянно, Сен. р.). Пар. дабрывечар. ДОГЛЯД,у, м.—присмотр. Догляд добры. (Шыпы, Сен. р.). Пар. дагляд. ДОЖДЖ, у, л*.— дождь. Добры дождж прайшоў (Сянно, Сен. р.). ДОЛБНІК, а, м. — участник, приемыш. Узяў сабе дольніка (Ьеляшковічы, Лёз. р.): ДОЛЮ ХНА, ДОЛЯ, ж, — доля. Долюхна мая горкая ( С я н н о, Сен. р.). Зусім нешчасьлівая мая доля (Кузьміно, Сен. р.). ДОНА, н.—дно. У гэтай бочцы згніло дона (Шчарбакі, Cip. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
5 👁
 ◀  / 394  ▶