Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ДАТУЛЬ— 1) до тех пор. Дату ль буду прасіць, пакул ь ня дасьць (Перавоз, Cip. р.); 2) до того места. Вунацькі датуль дацягні, ды кінь (Беліца, Сен, р.). ДАЎБАЦЬ, дзс.— долбить, выдалоливать. Пакінь ночвы даўбаць ды ідзі сюды (Расна, Сен. р.). ДАЎБЕНКА, (ДАЎБЁНКА), ж.~ боченок или иная посуда выдолбенная из целых кусков дерева. Няхай ён зробіць даўбенку (Нямойта, Сен. р.). Даўбёнка стаіць з мукой (Алексінічы, Сен. ўp.). ДАУБЕШ КА, ДАУБНЯ, ж.— колотушка, долоня. Гэта палена без даўбешкі не разаб'еш (Бешанкавічы, Беш. р.}. Дровы 6'юць даўонёй (Пустыню, Сен. р.). ДАЎГІ—длинный. Улетку адвечарак даўгі (Навікі, Віц. р.). ДАУЖ ЭЙ — длинее. У Пракопа нос даўжэй чым у Грышкі (Лясьнікі, Сен. р). ДАЎЖ ЭННЫ —очень длинный. Даўжэннае бярно ўкралі (Чашнікі, Чаш. р.). ДАЎЖ ЭЦБ, дзс.—удлинняться, длинеть. Яе валасы усё даўжэюць (Выгары, Куз. р.). ДАЎЖ ЫНЯ, ж,—длина, Даўжыня пуні 20 аршын (Пятніцкая, Беш. р.). ДАЎКАТА, ДАЎКАТНЯ, ж.— давка, теснота. У Прудзе заўсёгды даўката (Лужасна, Куз. р.). На рынку даўкатня (Раманаўка, Сен. up.),, ДАЎНЕЙ— прежде. Даўней ня так людзі жылі (Лоўжа, Cip. р.). ДАЎНІНА, ж.— старина. У даўніну ня так было (Вастадольле, Сен. j.). ДАЎНІЦЬ, дзс.—откладывать, затягивать на долгий срок. Што ета ты даўніш з падаткам? (Ходцы, Сен. р.). ДАХ, у, м. — крыша. Ляцеў птах цераз божы дах i казаў: «мая сілка гарыць» (пчолы i воск) (Пяцігарск, Беш. р). ДА Х А Т Ы —к дому, домой. К сьмерканью мы чуць дабраліся да хаты (Алексінічы, Сен. р.). ДАХОДЗІЦЬ, ДАЙСЫДІ, дзс.— 1) доходить, дойти. Чуць дайшоў дадому (Громаць. Гар. р.); 2) взыскивать. Ўсякі свайго даходзіць (Расна, Сен. р.); 3) отыскивать. Дайшоў свайго каня цераз нядзелю (Дзяды, Cip. р У, 4) дознаваться, узнавать. Тамака вы аб ёй усё дайдзецё (Смалякі, Гар. р.). ў ДАЦЦА Ў 3HAKI — надоесть сильно. Ён мне добра даўся ў знакі (Сянно. Сен. р.). ДАЧАКАЦЦА, дзс.—дождаться. Я ня мог яго дачакацца (Залесьсе, Чаш. р). ДА ЧАСУ — временно. Гэта барана будзе служыць да часу (Чарніца, Лёз. р.). ДАЧКА, ж. — дочь. Багатыр дачкой набіваецца Купіна, Віц.р.). ДАШЧАН, а, ж —кадка. Нанасі поўны дашчан вады (Застарыньне, Беш. р.). ДАШЧАНКА, ж. — лукошко, кадка. Дзядька купіў датчанку (Сянно, Сен. р.). ДАШ ЧЭНТУ— дочиста. Перавярнулі усё дашчэнту (Сялец, Чаш. рЛ ДБАЛАСЫДЬ, ж.—прилежание, заботливость. Дбаласьці тады Hiякай ня было (Сянно, Сен. р.). ДБАНЬНЕ, «.--забота, попечение. На што мне тваё дбаньне? (Алексінічы, Сен. р.). ДБАЦЬ, дзс.—заботиться. Ляжыць сусед на баку i дбаць ні аб чым ня хочыць (Кр. Сяло, Беш. р.). ў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

далбливать, даўбнёй, долбня, разабеш
4 👁
 ◀  / 394  ▶