Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
жьг першую губку (Азярэцк, Сен. p. i. ГУГАЛЬ, ю, м.—куколь. Agrostemma Cithago L. Во, гугалю сёліта ў нашым ячмені! (Вядрэнь, Чаш. p.). ГУЖ, a, м.—1) гуж. Падай мне гуж! (Клімавічы, Сен. p.); 2) вереница. Гужам лятуць журавы (Азярэцк, Сен. р.). ГУЖ Ы Ш ЧА, н.— веревка, которой ужимают возы с сеном и т. п. Гужышчу ўюць з пянькі (Лазова, Сен. р.). ГУЗ, а, м.— шишка, нарост. Дзе ты сабе ўссадзіў гэткі гуз? (Азярэцк, Сен. р.) Ён мне як ударыў па галаве, аж гузак нацёк (Сянно, Сен. р.). ГУЗЕНЬНЕ, «.— часть штанов у стыка штанин. Не шагай широка, а то парвеш гузеньне (Луб'ева, А з. р.). ГУЗЕШ НІЦА, лс.—толстая кишка. Печанямі гузешніцу начыні— будзіць таўстая кілбаса (Сукрэмна, Сен. p.). ГУЗІК, a, м.— пуговица. Гузікі павырываліся (C т a i ш ч a, Чаш. p.). ГУЗЛАК, a, м. — накожный твердый нарыв. Сеў гузлак на шыі {Санікі, Беш. p.) ГУЗЫ Н СТВА, «.—дружба. Нашло паміж імі бальшое гузынства (Вейна, Сен. p.). ГУДЗЕЦЬ, дзс— жужать. Гудзяць пчолы (Мішкава, Куз. p.). ГУК, y, лі.— звук. Гук пачуў ды туды, а там— чэрці! (Смалянцы, Чаш. p.). ГУКАМ—много. Гукам, гукам нада была-б травы, але холад шкодзійь іСтаіш ча, Чаш. p.). ГУКАЦЬ, дзс,—говорить. Яны гукал» пра вайну (Павульле, Чаш. p.). ГУКАЦЬ, дас. — з в а т ь. Я яго доўга гукаў (Асіпова. Аз. p.). ГУЛКА— громко. Крычы гулка, а то ня чутна ( Х м а р ы, Куз. p.). ГУЛЬБІШ ЧА, н. — вечеринка. Я быў на гульбішчы (Курашчаны, Сур p.). ГУЛЬМА — ничего не делая. Увесь дзень я гульма гуляў (Раманаўка, Сен р.). ГУЛЬНЯ, ж.— игра. Дзеці займаюцца гульнёю (Сянно, Сен. р.). ГУЛЬТАЙ, я, ж, ГУЛБТАІНА, au— лентяй. Бярысь за работу гультай! (Навікі, Віц. р.). Гэтай гультаіны не павернеш (Лужасна, Куз. р.). ГУЛЯВЫ — гулящий. Гуляй— гуляй гулявой за таткінай галавой {Запрудзьдзе, Сен. р.). ГУ ЛЯН КА, эис.-игра, вечеринка. Ну i добрая гулянка была учора ў нашай дзярэўні (Забор'е,Сен.р.). ГУЛЯЦЬ, дзс.— 11 играть. Дзеці гуляюць у паненкі (Купіна, Віц.р.); 2) танцевать. Гуляем польку (Касачы, Лёз. р.). ГУМАЛЯСТ, у, м.—резина. Калёшы робяць з гумалясту (Бешанкавічы, Беш. р.). ГУМАЛЯСТОВЫ — резиновый. Купі дзяцёнку гумалястовую сіську (Бешанкавічы, Беш. р.). ГУМ АР, у, м. — хорошее настроение. Пад вялікі гумар у Язэпкі можна пазычыць грошы (Оўсішча, Сен. р.). ГУМЕННЫ — находящийся на «гумне»( гл.). Гуменная трава добрая (Вейна, Сен. р.). ГУМНО, и.— гумно, рига. Малацілі на гумне (Бешанкавічы, Беш. р.. ГУМЕНЬЕ, ГУМН1ШЧА, ГУМНО, «.—лужок окружащий «гумно» (гл.). На гумне ужо вялікая трава (Навікі, Віц. р.). Загані цялят на гуменьне (П у д а ц ь
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заборе, лубева
14 👁
 ◀  / 394  ▶