глуміць мне галаву (Міхалі, Куз. p.)Г Л У П С Т В А, н. — глупость. Глупства гародзіць—нечага слухаць (Дубнікі, Сен. p.). ГЛУХАЯ АЛЕШЫНА —черная ольха. Alnus glutinosa Gaertn. Сьсеклі глухую алешыну(Стрэлкі, Беш. p.). ГЛУХАЯ С Т Р А Ш А — львінохвост. Leonurus Cardiaca L. et L. Marrubiastum L. 1 ў сене пападаецца глухая страківа (Адаменкі, Лёз. p.). ГЛУХІ— глухой. 3 глухім доўга ні пагаворыш (Лужасна, Куз. p.). Г Л У Ш Э Ц, a. м. — глухарь. Tertaourogallus L. Глушэц цяпер рэдкая птушка ў лясох (Заронава, Куз. p.). ГЛЫБАЧЭЦЬ, Ззс.—становиться глубже. Пасьля дожджу наша рака скора глыбачэіць (Лужасна, Куз. P,). ГЛЫБЕЙ-глубже. Выкапай яму глыбей (Запрудзьдзе, Куз. p.). ГЛЫБІНЯ, ас.— глубина. Ніхто глыбіні ня мераў (Ваўкарэзіна, Гар. p.). ГЛЫБІЦЬ; дзс. —угл ублять. Hy, будзем далей глыбіць, а то гэта вада яшчо плахая (Марчонкі, Cyp- P-V. . ГЛЫБОКІ—глубокий. Тутацькі глыбокае месца (Крынкі, Выс. p.). ГЛЫНУЦЬ, дзе. — проглотить. Глыні трохі вады: можа адыйдзе (Доўжа, Куз. p.). ГЛЫТАНІК, a, м. — глоток. Два глытанікі ўхапіў (Высачаны, Выс. p.). ГЛЫТАЦЬ, дзс. — глотать. У горле баліць — глытаць ні магу (Косыдьева, Выс. p.). ГЛЯДЗЕЛКА, ж.—зеркало. Падай сюды глядзелку (Вяжышча, Беш. p.). Пар. люстэрка. ГЛЯДЗЕЦЦА, дзс.-смотреться. Дзеўка гдядзіцца ў люстэрку (Госьміра, Сен. p.). ГЛЯДЗЕЦЬ, дзс. — смотреть. Я не магу глядзець на сонца (Рудня, Аз. р.). Што вы скоса глядзіцё? (Пустынкі, Сен. р.). ГЛЯК, а, м.— круглый кувшин с узеньким горлышком. Гляк стаіць з газай (Стаішча, Чаш. р.). ГЛЯНУЦЬ, дзе, — посмотреть. Глянь, Ванька, якая птушка! (Шарыпіна, Беш. р,). ГЛЯНЦ, у м.— блеск. Бач, навёў глянц на боты! (Смалякі, Гар. р.). ГМІНДА, ай,—орава. Пакуль я супакою сваю гмінду (Сукрэмна, Сен. р.). ГНАЩ Ь, дзс.—1) унаваживать землю. Стараўся, гнаіў зямлю, а цяпер няма ведама каму застанецца (Буева, Куз. р.); 2) гноить. Дождж гноіць сена каторы дзень! (Лужасна, Куз. р.). ГНАЦЬ, Зас;—гнать. Ганг гусей у поле (Рудня, Аз. р.). ГНЕВАЦЦА, дзс — сердиться. Ты на яе ня гневайся (Чараўкі, Сен. р.). ГНЁТ, у, м. — 1) камни или бревна для натискания льна в мочке. Вязі гнёт i націсьні лён у сажалкі (Утво, Куз. р.); 2) толстая жердь придавливающая дрань, доски на крыше. Гняты нада паправіць накрышы(Бабінавічы, Выс. р.). ГНЁТКА, ГНЯТУЧКА, ж,—натужный понос. Diarrhea. У яго гнётка (Сянно, Сен. р.). Каб палячыць чым — гнятучка ў яго (Сянно, Сен. р.). ГНІДА, ж.—яйцо вши. Вошы елі ды й гнідам пірідалі (Навікі, Віц. p.). Міцебскі краеіы сяоунік б
9 👁