А я стала i скызала: — Усёй гульне маёй канец! А мой мілый вусы брыіць, У сваты сыбіраіцца. Я гуляю, ні ўнываю, Ніхай аткідаіцца. Хырашо лі табе вуціца, Па морю ціха плысьць? Хырашо лі табе, мілінькій, У разлукі са мной жыць? Я іду, іду, іду, Сыбакі лаюць ны хаду. Яны лаюць, пра то знаюць, Што я к мілінькый іду. Хырыша я, хырыша, Ды бедна адзета. Ніхто замуж ні бярець Дзевіцу за ета. Ты Сярёжа, мой Сярёжа, Ны цябе уся надзёжа. Ты ўлюбіўся, ўрезыўся, Узяў ба нож, зарезыўся. А я ў армію ішоў — Ніхто мяне ні пыжалеў. Толька рыжынькій цялёнык У сыраі зырявеў. Сколька водычкі ня піў! — Мілашка зыняволіла. A ў сылдацікі ішоў — Бутылку прігатовіла. А я ў мамычкі адна, Речку меріла ды дна. Речычка глубокыя, Судзьба мыя далёкыя
Дадатковыя словы
вўціца
1 👁