Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 257  ▶ 
Прыдаў? — Прыдаў. Узяў зы пылавіну хвыста i адзін рог. — Сук, сук! — Ны язык. — Хто дябе? — Сам сябе. — Ці мы рыдня? — Рыдня: твыя маці й мыя маці пяклі бліны ў адной хаці. — Што, ты сьвішчыш? — Сьвішчу. — Hy, сьвішчы, пасьвістывый. — Як завудь? (зваць?) — Як крупы дзяруць (драць). — Я паехыў. — Вінтом дарога. — Я уеду. — А я i прываджу. ЧАСТУШКІ, ПЕСНІ А хто тамыцька пашоў Пы нашый вуліды пятом? Саша, Ванін меншый сын, Рубашка з ворытым касым. А хто тамыцька пашоў У розывый рубашкі? — Дзеўкі, дзеўкі, я ні к вам, Я к сваёй мілашкі. Пыглядзіді-ка на лес, Хто на ёлычку палез. Ножкымі ўпіраіцца, Жаніцца сыбіраіцца. А я тонінька, малодзінька, Становюць пыд вянец. іб
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 257  ▶