Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 257  ▶ 
Пашоў i ўсё зы табою пашло. Плоха, ня плоха, а... Посьлі сьвінства нет ізьвінства. Проста з моста. Пыд адну зьвязь. Раз скызаў, другей раз прістукнуў. Руб? У кулак патруб. Рукі ў бокі i пашлі ў скокі. Рызважыць як рызмажыць. Сам сябе адзін раз у год любіць. Самый тэй, што дасьць (паслухыіць...). Скызаць i прістукнуць. Старіц галеіўскій. Старіц сапрыныўскій. Сто раз угадзі, адзін раз ні ўгадзі — дрень (усё прыпала). Сьвіньня пройдзіць — i тая рюхніць. Сьмех біс прічыны — прізнык дурачыны. Табе (яму або імя) скызаць — усё дно што вады лінуць. Такому (еткыму) хлопцу ў акругі дзеўкі німа. У дыўгах як у шыўках. Ураньні росна, днём млосна, a ўвечырі кымары кусаюцца. У році як куры нучувалі. Усё па ўсём. Халера хвытаіць (бярець) за рёбры. Хвост крючком. Хвустуна з быгачом ні разу ні рызьлічыш. Хітрікі на мудрікі. Хоцьцю-няхоцьцю. Хочыш, каб ну дубовым кусьціку яблычка вырысла? Не, вырысьціць жулудок. Хто ўперід радзіўся, таму i первыму [баріню] скыкаць. Хуць саплівінькій, ды мой. Хырашо, ні хырашо, a... Хырашо яго па сьмерць пысылаць: ныжывесься i ныдаесьць. Цаца, цаца, ды ў кырман. Ці доўга да случыя. Ці ты ў полі рос, ці ў лесі гудуваўся? Ці чуў ты еткыя дзіва! Цяперь саўсім другея грібы. Чорныя выда на вочы ныйшла. Чорт бярі ідзі (дзелый), радзіміц (пріпадык) бярі ня йдзі (нядзелый
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 257  ▶