Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 257  ▶ 
Дурнэй поп хрясьціў. Ды Ільлі сена сохнідь i пут кустом, посьлі Ільлі ня сохніць i ну кусьце. Ды тріццаці гадоў самі жэнюцца, посьлі тріццаці людзі жэнюць. Жывець кот, жыведь i сыбака, кот пад'еў i на печ, a сыбака ў будкі дрыгніць. Жыць як ныбяжыць. Збрешыць— дорга ня возьміць. Зывіваць (завіць) горя вярёвычкыю. Зьясі хлеба ложкыю. Ідзі ты ў баню (к чортывый гылаве, к чортывый мацірі). I сьвет ня міл, i людзі ня любы. Калі на тоя пашло... Капейка кыла рук мітаідца. Карова делідца, a ў быка хвост трясецда (дрыжыдь). Конь ба таго ні павёз [што ён (або імя) зьвёз]. Куды зыхацеў, туды й пыляцеў. Купіш — сучку аблупіш. Купляць зы пяць пальдыў. Лай ці ні лай, a маё (чужоя) аддай. Малы дзеці — мал i клопыт, паболынылі дзеці — пабольшыў i клопыт. Маўчы ды дыш, як бытта сьпіш. Мінушчыя дзела. Нада ў платочык увізадь i насідь. На добрый канец. Нашто ж табе (вам) луччы. На [якога] злога духа? Нема сьціна, а ён (іна) нямей. Hi гывыря другога (дурнота, добрыга) слова. Hi знаць, пы якой зямле (якому сьвету) хадзіць. Hi калі [тоя] було, ні калі будзідь. Hi прі вас будзь сказына. Ніхай сьцены ня чуюць. Ніхто мною (ім, ёю) ня быў i ня будзіць. Hy прідумый-ка ты! Ня будзь ні горік, ні салодык. Будзіш горік — пруплююць, будзіш салодык — зьядуць. Ня мне кызадь, ні табе (вам) слухыць. Ня мылься, брыцда ня будзіш. Ня трогый, ня купіш. Пад добрый гумыр. Пашоў ад гатовыга i прішоў г гатовыму
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

падеў
2 👁
 ◀  / 257  ▶