Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 257  ▶ 
Памёр i ножкі задзёр. Пашоў ба я, ды вочырідзь твыя. Посьлі кыляд цыган шубу ськідаіць (прыдаець). Пріборы — лапці ды аборы. Пы такому (еткыму) дзелу дзеці будуць. Пяць рублей за места! Сьляпэй ні кажный відзіць. Сьляпэй скызаў: увідзім (пасмотрім). Сяньня сяк-так, a заўтря з блінамі (грібамі, клёцкымі, цубулію). Так яны i жылі: урозь спалі, a дзеці былі. Тпру — кышляць буду. У Амеріку ны зялёным веніку. У Пірядніні коні ціряс крышу грузюць. Усяго піць-есьць було, аднае прінукі ні хвытала. Хто любіць пыпа, хто пыпадзьдзю, а хто папову дачку. Ці Марья ажанілыся, ці Іван замуж пашоў. Ці поп памёр, ці цэрьква згарела. Цірізь нядзелю — субота. Ці рыскызаць казку пру гуся? Було слухыць, іна ўся. Ці чуў, кум, сонца, ці бачыў гром? Часы длі красы, a ўремя па сонцу. Чым чорт ня шуціць, як (калі) бог сьпіць. Шутычкі, шутычкі, будуць i авечкі. Як ба ні хвыраў, ліж ба памёр. ВЫРАЗЫ-ФОРМУЛЫ, ЗАЧЫНЫ Аддайця мае цацкі, я з вамі большы ні гуляю. Адзін пірід адным. Адно кы днаму (г другому). Айдзе ета відна! Ат ізыка к ізыку. Біс сучка i задорінкі. Будзь здароў: ногі дзяржы ў цяпле, гылаву ў холыдзі, а жывот у голыдзі. Було-було, a цяперь зывяршылыся. Відзілі вочы, што куплялі, цяперь есьця, хуць пыдавіціся. Возіцца, як кошка зь лягушкыю: гідка есьць i жалка кінуць. Дамоў, як у сыбакі ламоў (калоў). Дурак, з дуракоў вон. Дурак i вушы халодныя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
1 👁
 ◀  / 257  ▶