ругі ныбілябенюцца, только, няскора такоя ўремя npiдзіць. Набілябеніный дзеепрым. Ім німала чаго ныбілябеніна, етыя свайго ня ўпусьцюць. Набожкацца зак. Навохкацца, нашкадавацца. Што, кылі йна прібягіць, набожкыіцца, паможч іна нічога ні паможыць. Набохацца зак. экспр. 1. Набідца (пра людзей). Людзей набохылыся ў хату, i ўсе ні пымясьціліся. 2. Напіцца звыш меры. Халодныя воды набохыюцца, a тады хырліюць. Наброхаць зак. неадабр. Напоўніць вадой. Пуза набрёхыіць як бырыбан. Набрёхыў пузішча, только пыхціць. Набулдыхаць, набулдыхацца зок. Атрымаць непрыемнасці ў выніку скакания ў ваду. Нубулдыхыюць, як который на корч узаб'ецца. Ладныга нубулдыхыліся, Пітрочковыга чуць выцігнулі, ладна, што большыя хлопцы былі, аткычалі. Набухторыванне н. неадобр. Наліванне праз меру. Я знаю тваё нубухторівыньня: зорэзь кажный раз i зорэзь. Набяздзельнічаць, набяздзельнічацца зак. Дайсці ў бяздзеянні i гультайстве да пэўнага выніку. Ныбязьдзельнічыіш, як бяз бульбіны астанесься ў зіму, тады грызьнеш зы паліцу. Hy ŭ ныбязьдзельнічыліся ж, як ім только ня стыдна ў етыя Мархвы за стол садзіцца, кусок хлеба браць. Навалындацца зак. Перажыць шмат турбот. А сколько ж нывалындыліся, пакуль усе бумажкі пысыбралі! Наварка ж. жаре. Прыбытак. Усігда глядзщь, каб яшчэ i ныварка была. Памянш. наварачка. Ну што, пулу чыў ныварычку ай ic свайго кырмана прішлося дыкладывыць? Навешаць зак. жаре. Пабіць. Ім абоім ладна навешылі, только ты ні гыварі нікому, ато пойдзіць пу людзях ат мяне. Навойнік м. Навой. У нас редка гыварілі навойнік, усё навой i навой. Памянш. навойнічак. Навойнічык зьдзелыць тожа нада ўмець, ета ня кол зыцісаць. Навысмаргываць, навысморгываць зак. Навыцягваць смограючы. Нітык нывысмаргывый, скруці ў суваёк, во табе i зывязка будзіць. Сьпялейшых кыласкоў нывысморгывыў па жыту с краю i пряжмо зьдзелыў. Навысмаргывацца, навысморгывацца зак. Навыцягвацца
Дадатковыя словы
збрэзь, узабецца
1 👁