Мяк выкл. Пра важкі ўдар. Мяк яго ў плечы, а тады друзей раз мяк! Мяканне н. Важкае біццё. Іванька ат твайго мякыньня толька пыхціць. Ну хто ж твайго мякыньня спужаіцца? Мякіненне н. Забруджванне мякінай. Ці відзіш, якей ты стау посьлі мякiнiнbняJ хуць венікым абмяціся. Мякініна ж. 1. Парушынка мякіны. Мякшіна вун ны шапкі. 2. Мякіна наогул. Ікая мякініна была, ні пріпуціў з восіні, пыгніла ўся, папрела. Памянш, мякінінка. Мякмінкі пы ўсяму пінжаку. Мякініць незак. Забруджваць у мякіну. Ня лезь ты сюда чыстыя штаны мякшіць, запылівыць, мы тута адны справімся. Мярылка ж. Прыстасаванне для вымярэння, сажань. Нехта ж браў тваю мярілку, пыдажджы-ка, можа, я ўспомню, хто йта пріхадзіў. Мярэканнік м. Той, хто спрабуе падумаць i зразумець. Вы як возьміціся удваіх мярекыньнікі, зразу пыйміцё, што к чаму. Мярэканніца ж. Самыя луччыя мярекыньніца c Храсеньніный дачкі, усё пынімаіць. Мяшанне н. Паўторнае ворыва. Мяккыя мішаньня, як станіш, ныга пряма тоніць. н Наабдурываць зак. Нападманваць. Hy, ці многа ты ныабдурівыў Кымшачонка, а во што ён цябе акылпачыў, дык ета праўда. Наамацца, наамкацца зак. Пад'есці (y размове з дзецьмі). Ныамыімся i пойдзім гуляць на вуліцу. Во ныамкыўся, як пузырь, толька пьіхціць. Набалдзіць зак. неадабр. Нагаварыць пустога, неверагоднага. Табе нарошня ныбалдзілі, а ты ŭ паверіў. Набалдзіцца зак. Набалбатацца, перастаць гаварыць глупства. Калі ты ўжо ныбалдзісься, худзь ба ж адно слова праўды було ў тваіх трілюдых. Набеглый прым. Такі, які з'явіўся раптоўна невядома адкуль. Яны нейкія набеглыя, ат вайны тута асталіся i асталіся. Набілябеніць зак. неадабр. Набалбатаць без сэнсу i разумения. Hi знаю, што яны тама ныбілябенілі пры Сахронывых. Набілябеніцца зак. Набалбатацца без сэнсу i разумения. Можа ж прідзіць уремя, што i етыя пад
Дадатковыя словы
зявіўся, ныабдўрівыў, падесці
1 👁