РАССУДИIВАСЦЬ, РАССУДЗІСТАСЦЬ ж. Разважлівасць. Ну што ж ты зъдзелыш, калі рассудлівысьці нылавеку ні хвытаіць. Тута нада харошыя рассудзістысьць, каб усё аптулкувацъ. РАССУДЛІВЫЙ, РАССУДЗІСТЫЙ прым. Разважлівы. Ш разу ён ня быў рассудлівый i ня будзіць, у яго вецір у гылаве сьвішчыць. Ікімёнык рассудзістый стаў, саўсім ні такей, як раншы быў. РАССУПОНІВАННЕ н. метаф. гумар. Свавольства. Не, маліц, мне тваё руссупонівыньня саўсім ні ныравіцца. РАССУСОЛІВАННІК м. Той, хто займаецца пустым разважаннем. Як зывядуць руссусолівыньнікі свае трілюды, іх слухый — ні піряслухыіш. РАССУСОЛІВАННІЦА ж. Ізьвесныя руссусолівыньніца, nymнога am яе нічога ні пачуіш. РАССУСОЛІЦЬ зак. гумар. Дэталёва абмеркаваць. Зьдзелыіць ён ці ня зьдзелыіць што, a руссусоліць — на ema масьцір. РАССУСОЛЬСТВА н. гумар. Дэталёвае абмеркаванне. Кідайці-ка руссусольства, нада скарей канцы выбіраць, скора сьцямнеіць. РАССЫПАЦЬ незак. перан. 1. Траціць. Hi рыссыпайка ты капейчыны ны ўсякыю мелыч, яны табе яшчэ вун як прігыдзяцца. 2. Разбураць. Калі рыссыпаць пастройку, дык перша нада падумыцъ, як ты яе ськідывыць будзіш. РАССЫПАЦЬ зак. Разбурыць. Хату рассыпылі, а ён зьлёг, я бегыла-бегыла, думыла, ны зіму бяс крыты астануся. РАССЫПАНЫЙ дзеепрым. Хаты рассыпыны, пагоды німа, льлець i льлець, ні за што ня возьмісься. РАССЫЦЕЦЦА зак. Распаўнець. Во як рыссыцелыся замужым яе нявестка, ладна дыглідаюць у мужуковый сям ye. РАССЫЦЕЛЫЙ дзеепрым. Ходзіць абраГой рыссыцелый, што яму — жрець ды сьпіць. РАССЭНДЗІЦЬ зак. Выклікаць плявузганне. Яе ач чаго хочыш можыць рассэньдзіць. РАССЭНДЗІЦЦА зак. Пачаць плявузгаць. Полька c Кацію як рассэньдзюцца, дык дзень праседзюць ні ўстываючы. РАССЯДАЦЦА незак. метаф. 1. Моцна балець (пра галаву). Ац самыга раньня гылыва рысьсідаіцца, хвытала
Дадатковыя словы
астанўся, рассўдзістый, рассўдзістысьць, рассўдлівый, рассўдлівысьці
1 👁