таблеткі — ні пымыгаюць. 2. Разлягацца (ад мноства гукаў). Учора зайшоў я — лес рысьсідаіцца: на ўсе гыласы птушкі i пяюць, i шчабечуць, i сьвішчуць. РАССЕСЦА зак. 1. М оцна забалець. Думыў, гылыва рысьсядзіцца — тыкая боль усхвацілыся атвечыра. 2. Разлегчыся (ад мноства гукаў). Ці ні рысьсядзіцца дзяреўня am іхныга кріку! РАССЯКАННІК м. Той, хто рассякае. Каб ні дзіўбануў твой рысьсіканьнік пы наге, навозіцца тады зь лялькыю. Памянш. РАССЯКАННІЧАК. Ніхай рысьсіканьнічык яшчэ раз цюкніць, тута ні разрежыш ножыкым. РАССЯКАННІЦА ж. Вун як рысьсіканьніца стыряіцца, ажно крошкі ліцяць yea ўсе бакі. РАСТАБАРНІК м. эмац. Балбатун. Усё дно як ты ні знаіш, што яны адзінакывыя рыстыбарнікі. РАСТАБАРНІЦА ж. Узілася рыстыбарніца зы сваё, i пры абед забыла, i npa скот — npa ўсё. РАСТАБАРСТВА н., РАСТАБАРЫ мн. эмац. Балбатня. Ныдзівайся i йдзі паціхіньку адна, іхныя рыстыбарcmea ні піряжджэш. Hy, зывялі meae суседкі рыстыбары, хырашо, каб к цёмныму кончылі. РАСТАБАРЫСТЫЙ прым. эмац. Балбатлівы. Кысіяноўна тожа рыстыбарістыя, як зывядзець трілюды — ні піряслухыіш. РАСТАКЕЙ займ. Вось такі i гэтакі. Як пынісла ны Гаўріка зы нішто зы ніякыя, i такей ты, ł рыстакей, усякія лухты напёрла. РАСТАЛАЛАКАЦЬ зак. 1. Разнесці чуткі. Высіліха ня ўцерьпіць, што ні пачуіць, усё рыстылылакыіць. 2. Выклікаць няспынную гаворку. Ці чуіш, як рыстылылакыла Манічкіныга кывалера, сылаўём зыліваіцца. РАСТАЛАЛАКАЦЦА зак. 1. Пачаць няспынную гаворку. Учора Смылячыха рыстылылакылыся, meae госьці доўга яе слухылі. 2. Разнесціся (пра чуткі). Пра Косьцікывыга унука рыстылылакылыся, як Прыхароўна тута пыбыла. РАСТАЛАЛАКАНЫЙ дзеепрым. Разнесены (пра чуткі). Ага, ты ня хочыш, каб було рыстылылакына, а яно ж ны Мархвін язык пупала
0 👁