РАССОХА м. i ж. эмац. Неакуратная асоба. 1на тыкая рассоха, што зы сабою ляніцца прібраць, ходзіць як съвет пыціряўшы. РАССТОЛІВАННЕ н. Разбіранне столі. Я віджу, тваё расстолівыньня можыцъ у зіму зыцягнуцца. РАССТОЛІВАЦЬ незак. Разбіраць столь. Раз крышу ськінулі, 'нада расстолівыць, пакуля дажджы ні хлянулі. РАССТОЛІВАЦЦА незак. Разбірацца (пра столь). Патроху расстолівыіцца, во дзьве кватэркі рызыбралі зы дабедзьдзя. РАССТОЛІЦЬ зак. Разабраць столь. Расстоліць — ema нібыльшая работа, тут масьціра ні нада. РАССТОЛІЦЦА зак. Разабрацца (пра столь). Як расстоліцца, тады зразу сьцены рыскачывыйця ды пірівазіця. РАССТОЛІВАНЫЙ, РАССТОЛЕНЫЙ дзеепрым. Адну кватэрку толька пычалі, хата ішчэ пасьці ні расстолівына. Абея хаты расстоліны, пяреднія i заднія. РАССТРАІВАЦЦА, РАССТРОІВАЦЦА незак. Разбудоўвацца. Посьлі mae вайны наша дзяреўня стала быйстра рысстраівыцца. У іхный дзяреўні калхозныя хверма pacстроівыіцца к лугу. РАССТРОІЦЦА зак. Разбудавацца. Наш горыд шурока расстроіўся, ужо ды Сьвятога возіра дайшлі. РАССТРАЛЯЦЦА зак. Пачаць часта страляць. Ema Полічкін маліц рысстріляўся, яму ўчора купілі руж 'ё. РАССТРАМІЦЬ зак. Моцна насарамаціць. Домні каго хочыш рысстраміць нядоўга, іна зачэпку усігда найдзіць. РАССТРАМІЦЦА зак. Пасварыцца. Ня ўмеіць зь людзямі жыць, нісколічка ня ўмеіць, во i с Кузьмою рысстраміўся.ў РАССТРОЙСТВІЕ н. Благі настрой. Ты Якыўку сяньня ня трогый, у яго расстройствія, нешта з друзьямі ні пыладзіў. РАССТУКАЦЦА зак. Пачаць доўгае груканне. Выйдзі глянь, што там дзеці ў сенцых расстукыліся, каб ні папорцілі чаго. РАССУДЛІВА, РАССУДЗІСТА прысл. Разважліва. Каб ты гываріў так рассудліва, як Гаўрілка, i цябе можна було б паслухыць. Сямён ня ўзьвей-вецір, ён усігда скажыць рассудзіста
Дадатковыя словы
расстўкыліся, рассўдзіста, рассўдліва
0 👁