ШМЫЛЬГАЦЦА незак. 1. Неашчадна раздаваць. Шмыльгиуся, пакуля було чым, ды скора прішмыльгаўся. 2. Неашчадна раздавацца. Чаму ж не, бацькіна добрыя будзіць шмыльгацца. ШМЫЛЬГНУЦЬ зак. Неашчадна раздаць. Німала шмыльгнуў на вецір, наго тут зуступацца. ШМЫЛЬГНУЦЦА зак. Неашчадна раздацца. Сколько ўжо ні шмыльгнулыся, дык, нызад ня верніш. ШМЫРГАННЕ н. эмац. Адштурхоўванне. Алёша уніміць цябе іш шмырганьнім, npi ём ты етыя прівычкі скора кініш. ШМЫРГАЦЬ незак. эмац. Адштурхоўваць. Што ты яго шмыргаіш, ён жа дзіцёнык, а ты бамбіза вырыс. ШМЫРГАНУЦЬ, ШМЫРГНУЦЬ зак. Адштурхнуць. Як шмыргануў, тэй пыляцеў у скырадзъбу што сноп. Шмыргнець раз, дык другей ні палезіць. ШМЫРКАННЕ н. эмац. Грэблівае адкіданне. Як пойдзіць на свой хлеб, дык i шмыркыньня айдзе дзеніцца. ШМЫРКАННІК м. эмац. Той, хто выражае грэблівасць. Ого, якей шмыркыньнік Кулінін унук, як зукруціў носым зы сталом! ШМЫРКАННІЦА ж. 1на шмыркыньніца зы маткінымі плічамі, пыглядзім, сколько нашмыркыіць, як сыма хызяйкыю станіць. ШМЫРКАЦЬ, ШМЫРКАЦЦА незак. эмац. Грэбліва адкідаць. Што ты шмыркыіш такея бацінычкі, хто табе луччыя будзіць спруўляць? Будзіць шмыркыцца, пакуля бацъка тряхольля с плеч зьдзярець. ШМЯКАННЕ н. Важкае паданне. Я віджу, шмякыньня табе пыныравілыся, што ты ўзноў ны бярёзку скрябесъся. ШМЯКАННІК м. жарт. Той, хто валіць пры баруканні. Ты такей шмякыньнік, што с табою усе быяцца боріцца. ШМЯКАННЩА ж. Нешта шмякыньніца ослабла, а раншы крепка дзіржалыся. ШНАРАННЕ н. неадабр. Шныхаранне, пошукі. Воч чаго я ні люблю — такого шниріньня пу чужых двырах. ШНУРОК м. перан. Радок. Ат мяжы пы грядзе я шнурок морквы пасеіла, іна хырашо ацскачыла. Памянш. ШНУРОЧАК. Шнурочыкі квасолі нада абматычыць, іна ўжо ладныя
Дадатковыя словы
гйўся, шмыльгнўлыся, шмыльгнўў, шмырганўў, шнйріньня
5 👁