ШЛЮП выкл. 1. Пра хадзьбу па гразі. Пы грязі цягнуліся, шлюп, шлюп, ніякія дарогі німа. 2. Пра падание. У дрізіну п 'яныя былі, пысярёд дарогі шлюп i ліжаць. ШЛЯННЕ н. Бадзянне. К шляньню як прівыкніць, тады яго трудна атвучывыць. ШЛЯННІК м. Бадзяка. Трудна надзеіцца ны шляньніка, ён тріпанець, што паможыць, а чыріш час пыцягнуўся. ШЛЯННЩА ж. Зьдзелылыся шляньніца бясстыжыя, а маткі хуць на вуліцу ні пыказыйся. ШЛЯСТАЦЬ незак. эмац. Накладаць (штраф). Штрах яны ўмеюць шлястыць, выўчыліся, большы учыць ні надо-. ШЛЯХОТА ж. зб. іран. Шляхта. Шляхота была ні абы-хто, з мужуком ні кажный дайжа станіць рызгыварівыць. ШМАКАДЗЯВЕЦ м. экспр. Непаважаны чалавек. Ну што ты пры яго скажыш: шмыкыдзявіц, большы ніхто. Памянш. ШМАКАДЗЯЎЧЫК. Такей самый бярецца шмыкыдзяўчык, як большый быў. Памянш. ШМАКАДЗЯВАЧКА ж. Якея ты помышчы ач шмыкыдзявычкі хочыш, нічога ні паможыць. ШМАРАВАННІК м. Той, хто трэ, націрае. Січас як возьміцца другей шмуруваньнік, дзела зыкіпіць. Памянш. ШМАРАВАННІЧАК. Нейкій ты нялоўкій шмуруваньнічык, ні так, як нада, ў цябе пулучаіцца. ШМАРАВАННІЦА ж. Завіця Сашкіну шмуруваньніцу, іна луччы вышмырыіць. ШМАРАХАННЕ н. эмац. Адганянне, адпрэчванне. Што ім шмырахыньня, адбеглі f бярёзкым, стыяць i ныдрыжаюцца. ШМАРАХАЦЬ незак. эмац. Адганяць, адпрэчваць. Только падойдуць, іна іх быйстра шмырахыіць аць сябе. ШМАРАХАЦЦА незак. Адыходзіць, уцякаць. Только пыказыіцца Сідарёнык, етыя жэўжыкі шмырахыюцца куды который. ШМАРАХНУЦЬ зак. Адагнаць, адпрэчыць. Як шмырахнуў, у іх только пяткі зыблішчэлі. ШМАРАХНУЦЦА зак. Адысці, уцячы. Шмырахнуліся у бок кустоў, только іх відзілі. ШМАРАХНУТЫИ дзеепрым. Так шмырахнуты, што ні зналі, як бежч
0 👁