Сучасная народная лексіка (1998). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 353  ▶ 
ты худзь ба троху двор пачысьціў. А ўпікаіцца шломынъня, топчысъся i топчысъся пы грязі як ніпрікаіньнік. ШЛЁМАЦЬ, ШЛЁМКАЦЬ, ШЛЁМАЦЦА, ШЛЁМКАЦЦА незак. Тупаць па гразі. Калоши вярёвычкыю пыдвяжу i шлёмыю дзет, кыла посыду тапчуся. Пы двару шлёмкыцъ ладна i ў етых атопкых. Дужа балъшэя работы німа i біз работы ні сядзіць, шлёмыіцца пасьці цэлый дзет. Ці табе ні ныдаела шлёмкыцца, пысядзі мінутычку зь людзямі. ШЛЁНСКІЙ прым. Сілезскай пароды (пра авечак). У нас доўга былі шлёнскія воўцы, a тады неік зьвяліся. ШЛЁПАЛА, ШЛЁПКАЛА м. i ж. Той, хто тупае па гразі. Топчыцца шлёпыла, ny пуду грязі цігаіцца зы ныгамі. Шлёпкыла ты шлёпкыла, цэлый дзет валочыш ны ныгах грязь у сенцы. ШЛІХТАВАННІК, ШЛІХТАВАЛЬШЧЫК, ШЛІХТОЎШЧЫК м. Той, хто чэша бярвенне. Пашлі заўтрікыць шліхтуваньнікі, скора выйдуць. Каб яшчэ адзін шліхтувальшчык, скарей ба дзела дзьвінулыся. Сьпецный шліхтоўшчык быў Сілязет, у яго ўсё гарела ў руках. ШЛІХТАВАННІЦА, ШЛІХТАВАЛЬШЧЫЦА, ШЛІХТОЎШЧЫЦА ж. 3 бабы шліхтуватніца ні палучыцца. Во як бярецца Цітыва шліхтувальшчыца! Яшчэ трошку — i ты станіш шліхтоўшчыцыю як ныстыяшчый плотнік. ШЛІХТОЎКА ж. Часанне бярвення. У аднаго пулучаіцца акуратныя шліхтоўка, a ў другого ня дужа. ШЛОМАННІК, ШЛОМКАННІК, ШЛЭМКАННІК м. эмац. Той, хто тупае па гразі. Ідзець c кустоў мой ш ло мы н ы іік, хадзіў пыглядзець, каб хворысту ацьсеч трошку. Нечыга дзелыць етым шломкьтьнікым, ахота грязь мясіць чуць ні na noic. Ну што ты, шлэмкыньнік, ніяк уремя ня выбіріш аддыхнуць? ШЛОМАННІЦА, ШЛОМКАННІЦА, ШЛЭМКАННІЦА ж. Во i Наста еткыя шломытніца, таўкецца лі двыра. Некуды ваша шломкыньніца i сяньня выпрывілыся, ні сядзіцца старой у цёплый хаці. Aŭ, ікая ўжо сіла у шлэмкытніцы, сесьць ба i ні пыднімацца. ШЛОПНУЦЬ зак. Нягучна трэснуць. Пашлі ны аборык куўзацца, паехылі, а лёд шлопнуў, пы калені ў ваду ускачылі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
0 👁
 ◀  / 353  ▶