Тонька нешта дзеўкым шыптанула, яны доўга зыліваліся хохытым. ШАПТАНУЦЦА зак. Перашаптацца. Во січас шыптануцца i, пыглядзіш, некуды выпрывюцца. ШАРАБУР'ІКА н. памянш. Старое, непрыбранае адзенне. Худзь ба троху у пырядык прівёў сваё шырабурьіка, глядзець нілізя. ШАРАМІНА ж. Шрам. У яго ны шчаке ладныя шыраміна. Памянш. ШАРАМІНКА. Раніт быў, шырамінка асталыся. ШАРАМЫЗНІК м. эмац. Хлус, несумленны чалавек. Хылдзянок такей быў шырамызьнік, што ні прідумыць. ШАРАМЫЗНІІДА ж. Ці ema дзеўка, ema шырамызьніца, на ёй шкура хыдаром ходзіць i вока гаріць. ШАРАНУЦЬ зак. эмац. Прагнаць, пагнаць. Цілят шыряні am аўса, amo яны увалюцца yci — ні пагледзіш. ШАРАЎКІ мн. Шалупінне. Акуратней апшарушывый цубулю, каб шыраўкі ні рызьліталіся куды зря. Памянш. ШАРАВАЧКІ. Шыравычкі нада ціхінька зьмесьць у кучку Г загнету. ШАРАХАНИЕ н. перан. Трэнне. Посьлі такога шырахыньня пінжак станіць пахож ны тряпку, што ні надзеніш. ШАРАХОНЕННІК м. метаф. Той, хто праяўляе актыўнасць. Ныпряёнык быў шырахоніньнік, што ухадзі, шчытаў сябе кум кыралю. ПІАРАХОНЕННІЦА ж. А нечым выхвыляцца той шырахоніньніцы, адну спыднічэнку колым ні ськідаіць. ШАРАХОНІЦЬ незак. метаф. Выклікаць актыўнасць. Іх цэлыю нядзелю шырахоніць: як жа, бальшых гасьцей ждуць, гатовюцца. ШАРАХОННІЧАЦЦА незак. Праяўляць актыўнасць. Нешта шырахоньнічыліся Кулагіны, ні знаю, што ў іх нымічалыся. ШАРАХОННЕ н. зб. эмац. Рызманы, лахманы. Посіцца ic сваім шырахоньнім як кошка c помызым. ШАРАХОННІЧАННЕ н. метаф. Актыўнасць. Усё іхныя шырахоньнічыньня ныпрасна, ні пріехылі Дывыдзёнкывы. ШАРАШАННЕ н. эмац. Лупцоўка. Як уродзіцца чырцянок, яму ніякыя шырашыньня рады ні дасьць
Дадатковыя словы
бўрьіка, шарабуріка, шыптанўла, шыптанўцца
0 👁