ШАРАШЫЦЬ незак. эмац. Лупцаваць. Калі ні nipiстаніш адурювацъ, дык успомні, як цябе Косьцік шырашыў. ШАРСЦЕННЕ н. метаф. Праборка, наганяй. Ня дужа яны пынімаюць тваё шарсъценъня, на іх нада бацька c харошыю пугыю. ШАРСЦЯНЕНЬКІЙ прым. памянш. Шарсцяны. Дичка прівізла шырсьцяненькыю кохтычку, цёпла ў ёй кылы плячэй. ШАРУ ШЛА м. i ж., ШАРУПІЛКА ж. эмац. Непаважаная асоба. A хто етыга шарупілу ні знаіць, раншы яго зы чылавека ні вялі. Кывалёнкыў шурутла трілюдзіў пры Дымбас. Пра сена Лявончыкыва шурутлка рысказывыла, ёй ня дужа можна веріць. ШАРУПІНА ж. эмац. Старая хата. У етый шарупіні ня будзіш жыць, у ёй толъка што съцены ня сьвецюцца. Памянш. ШАРУПШКА, ШАРУШНАЧКА. Жыў ён у шурут'нкі, стыяла крайнія збоку. Малёхтынъкыя шурут'нычка чуць стаіць, глядзі, суніцца. ШАРУШЫЦЬ незак. Узрыхляць. Дождж крепка npiбіў зямлю, я ту рушила, ато гурочьікі могуцъ ні ўзыйціць. ПІАРУШЫЦЦА незак. Узрыхляцца. Во тут во луччы шарушыцца, многа мякчэй. ШАРУШАНЫЙ, ШАРУШОНЫЙ дзеепрым. Шарушыныя дрожджы луччы высыхлі. Відзіш, тута шурушоныя зімля, нехта лазіў. ШАРУШОМШЫ дзеепрысл. Шурушомшы зямлю, нада стыряцца кырянькоў ня трогыцъ. ШАРУШЭННЕ н. Узрыхленне. Шурушэнъня дужа пымыгаіць, ні дырма наўчыліся скырадзіць пасевы, раншы так ня дзелылі. ШАРШЧЭНШК м. эмац. Той, хто знішчае, забівае. Каб усе былі такея грозныя шаршчэньнікі, ні днаго б вуўка даўно ні асталося. ШАРШЧЭННЩА ж. Віджу, віджу, шаршчэньніца, січас ты ні аднае вуткі ня кініш. ШАСЦІКЛІНКА ж. Кепка з шасці клінкоў. Ema калі-то мода была ны шысьціклінкі. Памянш. ШАСЦІКЛІНАЧКА. Хлопцы адзін пірід другім зыдываліся: я сабе шысьціклінычку купіў
Дадатковыя словы
шарўпілу, шарўпіні, шарўшыныя, шарўшыцца, шурутнкі, шурутнычка
2 👁