ЧВЯНЕННЕ н. эмац. Павольнае жаванне. Вот балыйэй аньцірес ны яго чвяніньня любувацца, пойдзім к Мырчанку. ЧВЯНЕННІК м. эмац. Той, хто павольна жуе. Ныкідалі чвяніньнікі агрызкыў, якея нікуратныя дзеці! ЧВЯНЕННІЦА ж. Узілася чвяніньніца зы скарінкі, аж зу вушамі тряшчыць. ЧМАРАЧКА ж. памянш. Курыца колеру чорнага з карычневым. Чмарычка пыд бярьвеньнім нясецца, я туды ні падлезу, ні дыстану яйцы. ЧМЫГАННЕ н. метаф. Таемнае бегание. Другому б ныдаела чмыгыньня, a етый ніяк ні ўспакоіцца. ЧМЫГАННІК м. метаф. Той, хто таемна бегае. Пыдаўся чмыгыньнік ny зугуменьню, думыіць лашчынкі нагледзіць. ЧМЫГАННІЦА ж. Навумыву чмыгыньніцу відзілі ны вашым дваре. ЧМЫГАЦЬ незак. метаф. Таемна бегаць. Чмыгыў нечыга па полю узаду, відна, аборычкі с травою ныглідаў. ЧМЫГНУЦЬ зак. Таемна пабегчы. Ранінька, ішчэ сонца ні ўсхадзіла, яны чмыгнулі у ягыды. ЧМЫГУНЬ выкл. Пра імклівы бег, знікненне. Цёлка мордыю аччыніла вароты i чмыгунь на вуліцу, лаві цяперя. ЧМЫРА ж. экспр. Дзяўчына. Адна тыкая чмыра красівыя хадзіла ў бульварі, хлопцы усё любуваліся. Памянш. ЧМЫРКА, ЧМЫРАЧКА. Ці ні нагледзіў ты сабе чмырку ны Засожжы? Пыдрыстаюць чмырычкі, скора am хлопцыў адбою ня будзіць. ЧМЫХАЛКА, ЧМЫХКА ж. метаф. зніж. Hoc. Усюдых сваю чмыхылку суніць, пакуля палучыць na ёй. Будзіш пыцстыўляцца — другей раз na чмыхкі зловіш. ЧМЫХКАЛА м. i ж. метаф. іран. Той, хто выражае незадаволенасць. Hi пасьледній чмыхкыла быў твой Сідыр, ні гыварі мне пры яго. О не, с такою чмыхкылыю ня дужа пыгаворіш. ЧМЫХКАННЕ н. 1. Чмыханне. Я ўжо чую каровіна чмыхкыньня, яблык жджэць. 2 перан. іран. Выражэнне незадаволенасці. Ня дужа каму пыныравіцца такоя чмыхкыньня. 3 метаф. Бег. Выгыню зъ яе чмыхкыньня, як прівяжу за шула ды аччашу рёбры
Дадатковыя словы
чмыгўнь
0 👁