ЧАХАРДЗІЦЬ незак. эмац. Рабіць беспарадак. Ён i ў дваре чыхардзіў, i тута тоя самыя зь яго тваріцца. ЧАХКАННІК м. метаф. Той, хто ўдарае, б'е, лупцуе. Рызыйшоўся чахкыньнік, толька manop бліскыіць. ЧАХКАННІЦА ж. Дужа я спужаўся такея чахкыньніцы, ці іна мяне зловіць. ЧАХМАРНІК, ЧАХМОРНІК м. Зараснік. Засеў пы аборкых чыхмарнік, містамі ладныя лазіны пупыдаюцца. Чахморнік-чахморнік пашоў пы зыбылыйаччу, некыму пывысікаць, пырядык навесьць. Памянш. ЧАХМАРНІЧАК, ЧАХМОРНІЧАК. Сухенькій i чыхмарнічык спаліцца, ны рыспалку пойдзіцьПосьлі вайны i чахморнічык высікалі, як ні було дроў. ЧАХНУТЫЙ дзеепрым. Секануты. Во тута чахнута, ішчэ рубеж відзін am тыпыра. ЧАХОТЛІВЫЙ прым. Сухотны. Помніш, з намі учыліся два мальцы чахотлівыя, абоя памёрлі вясною адзін зы адным. Памянш. ЧАХОТЛІВЕНЬКІЙ. Прівёз сабе нейкыю нідалужку, іна, відна, чахотлівінькыя. ЧАЦВЯРЫК м. метаф. Вялікая ношка. Чыцьвярік жыта нывізаў несьць, трошку прайшоў, зываліўся лі гумна i памёр. ЧАЧЭНЕННЕ н. эмац. Задавание. У Хрісьцініных мальцыў столька чачэніньня, што ні знаюць, пы якому сьвету ходзюць. ЧАШЧЭННІК м. 1. Той, хто частуе. Ня думыйця, у Андрея дужа ні пылытаіціся, ні такей ён чашчэньнік, каб рыськідацца. 2. Той, хто частуецца. Давольныя пашлі чашчэньнікі am Райчонка, тэй усігда хырашо угосьціць. 3 перан. Той, хто лае, бэсціць. Ну, пачуў, якоя ў етыга чашчэньніка прыздраўленьня? ЧАШЧЭННІЦА ж. 1. Тая, што частуе. Ікая ні чашчэньніца, ну прідлажыць жа людзям нада. 2. Тая, што частуецца. Ema am Міхяёнкывых ідуць чашчэньніцы, доўга там сядзелі. 3. Тая, што лае, бэсціць. Аць Сьвірідзёнкывыя чашчэньніцы можна ішчэ i ні такоя пачуць. ЧВАНЕННЕ н. эмац. Порканне. У яе чваніньня як пычанецца, дык можыцъ толька нызаўтріга кончыцца
Дадатковыя словы
нідалўжку
0 👁