толъка нюхьщь. 2. Выпіўка. У сястры ўсігда чарчонычка будзщъ. ЧАСАНЕЦ м. 1. Той, хто чухаецца. Скрябецца чысаніц, ну што ты хочыш, усё ў пылі i ў пылі. 2 перан. іран. Балбатун. Во пыдыбраліся: i зяць такей самый чысаніц, як цёшча. ЧАСАЛКА ж. 1. Тая, што чухаецца. Ш хыця станіш чысилкыю npi такой рабоці. 2. Балбатуха. Чысалка можыцъ любыя ірунды наплесъць. Памянш. ЧАСАЛАЧКА. 1. Тая, што чухаецца. Нада памыць чысалычку, абізацільна заўтря баню mani. 2. Балбатуха. Пыдрыстаіць чысалычка, уся ў бабу, дайжа рот так крівіць. ЧАСІНКА, ЧАСШАЧКА ж. Невялікі адрэзак часу. Яму тожа нада було б часшку пыспацъ, усю ноч валтузіўся. Ну выбіру частычку i к табе зыбягу як-небудзь. ЧАСНАКОВЫЙ прым. Часночны. У кілбасы абізацільна часнок крышуцъ, ш чыснаковым запыхым яны пріятныя. ЧАСНАЧОК, ЧАСНАЧОЧАК м. памянш. Часнок. Чысначок як зря ні расходый, ён усігда к прадуктым нада. Я свой чысначочык вырвыла, пуцсушыла на сонцы i павесіла на тост. ЧАОНАЧЫНА ж. Асобнае каліва часнаку. Нескылька чысначын пысадзіла, дужа харошыя галоўкі зыдаліся. Памянш. ЧАСНАЧЫНКА. Ніхай растуцъ чысначынкі, кыбынка заб'ём — яны спынадыбюцца. ЧАТНЕННІК м. Чахлы, змарнелы чалавек. Толъка што чатніньнік, ён ужо ня жыціль на белым сьвеці. ЧАТНЕННІЦА ж. Высілёва чатніньніца чуцъ пірідзьвігаіцца, кажыцца, вецір вяйнець i йна пыляціць. ЧАЎНАЧОК, ЧАЎНАЧОЧАК м. памянш. Чаўнок. Як мысьцяріца ткаць, у яе чуўначок будзіць бегыць, што ня згледзіш. Асталіся чуўначочыкі, яны ўжо нікому ні нада. ЧАХ выкл. Пра цвёрдасць, катэгарычнасць рашэння. Нейкія трілюды наслухыўся — чах: я болъшы туды ні пайду. ЧАХАРДЖЭННЕ н. эмац. Беспарадак. Буваіць, што i прібраць некылі, ну такога чыхарджэньня мы нійдзе ня відзілі
Дадатковыя словы
забём, чысйлкыю
0 👁