ЧАПЛЯНУТЫЙ дзеепрым. перан. Моцна ўдараны. Ацскочыш чыплянутый, тады пывыскыяяісься, гірой біс цыря ў гылаве. ЧАПЛЯСТЫЙ прым. Такі, які чапляецца. Нешта ногі ў цябе сталі чыплястыя, за ўсё чыпляюцца. Памяти. ЧАПЛЯСЦЕНЬКІЙ. Дужа твае рукі чыплясьцінькія, лезуцъ, куды ні нада. ЧАПНУЦЬ зак. метаф. Моцна ўдарыць. Гаворіць, як чапну — укладу, дык тэй пыбыяўся лезьць, успакоіўся. ЧАПНУЦЦА зак. Моцна ўдарыцца. Чаео яму було лезьць на тую ёлку, чапнуўся ап кареньня — i ня жыў. ЧАПУХОВІСТАСЦЬ ж. эмац. Дрэнная справа. Чупуховістысьць пулучаіцца: ён цьвёрда ні ныпісаў, ці будзіць на месьці, во i едзь. ЧАПУХОВІСТЫЙ прым. эмац. Няважны, дрэнны. Чупуховістыя пастройка, ня стоіць браць, відна, што лес ня зімнія валкі. Памянш. ЧАПУХОВІСЦЕНЬКІЙ. Чупуховісьцінькыя кыравёнка, ён сам ні хваліць. ЧАРАВАНЫЙ дзеепрым. Зачараваны, начараваны. Раз выйшла у сенцы — ляжыць кохта, ema паднос, чуруваныя кохта, падносы палюць. ЧАРАПАШКА ж. Чарапок, кавалак разбітай пасудзіны. Ад гаршкоў асталіся адны чыріпашкі, нада у чугунку варіць. Памянш. ЧАРАПАШАЧКА. Чыріпашычкі выляюцца пуд вуглом, відна, am кушунка. ЧАРАПЕНЬ м., ЧАРАПНЯ ж. груб. Галава. Што ён можыць сыбразіць, калі ў яго чыряпень варіць пірістаў. I ў такой мелычы твыя чыріпня думыць ня можыць. Памянш. ЧАРАПАНАЧКА. Нада чыріпанычкыю шывяліць, тады i жызьня ныладзіцца. ЧАРВЕНКА ж. Чырвы, масць у картах. Сядзі, сядзі, у цябе чарьвенык поўныя рука. Памянш. ЧАРВЕНАЧКА. А во табе яшчэ одну чарьвенычку, чым ты паб'еш? ЧАРВЕННЫЙ прым. Чырвовы. Во мудрец якей: віноўку чарьвенныю шасьцёркыю б 'ець. Ты падружычка мыя, дамычка чарьвенныя, пугуляў ба я c табою — ўремічка ваенныя. Памянш. ЧАРВЕННЕНЬКІЙ. Чарьвеньнінькыя малодка ў яго асталыся, большы нічога німа