ч ЧАБУЛДЭХАННІК м. 1. Той, хто лье з шумам. Ты ж, чубулдэхыньнік, хуць мяшкоў ні аппырскывый, так ліўшы. 2. Той, хто з шумам кідаецца ў ваду. Зраньня i да вечыра чубулдэхыньнікі am рякі ні атходзюць. ЧАБУЛДЭХАННІЦА ж. 1. Тая, што лье з шумам. Запырскыла твыя чубулдэхыньніца усё кругом. 2. Тая, што з шумам кідаецца ў ваду. Яны чубулдэхыньніцы як мальцы, с крутого беріга прыгыюць. ЧАБУРДЭХ выкл. 1. Пра паданне ў ваду з шумам. Аччаінныя хлопцы, чубурдэх адзін зы адным зь беріга. 2. Пра выліванне з шумам. Hi пыглядзеўшы, чубурдэх халодныя вады ў сьвінноя цвета. ЧАБУРДЭХАННЕ, ЧАБУРДЭХКАННЕ н. 1. Н а звание або выліванне адным махам, адразу. Hi пымыгаіць тваё чубурдэхыньня, выда сочыцца ca ўсіх бакоў. Астыражней ш чубурдэхкыньнім, зы табою ні ныпыцьціраісься. 2. Кіданне ў ваду з шумам. Паслухый-ка, якоя ў іх чубурдэхыньня: плажма пляскыюцца ў ваду. Кынчайця чубурдэхкыньня, мушчыны коні зыпрігаюць, січас паедзім. ЧАЁК, ЧАЁЧАК м. памянш. Чай. Ці будзіш ты піць чаёк, я табе дыстану із-зы заслонкі. Мае ўнукі любюць чаёчык, i каб зь мёдым. ЧАЁЎНІЧАННІК м. Чаёўнік. Як зысядуць чаёўнічыньнікі, чуць ні да поўнычы сідзяць. ЧАЙНІЧАК м. памянш. Чайнік. Глядзі ж, каб чайнічык хырашо зыкіпеў, каб нідакіп ні пулучыўся. ЧАКАНУЦЦА зак. эмац. Звар'яцець. Ат вас чыкануцца нядоўга, am такіх уредзін нісызнацільных i бяссовісных. ЧАЛАВЕЧАСТВА н. Чалавечнасць. Каб було ў ём чылавечыства хуць на нохыць, дык i на нохыць німа, дужа бісьсярдзешный. ЧАМЯРА, ЧАМЯРНЯ ж. метаф. 1. Дзетвара. Ныпрікляіцца чыміря, гылыгыляць дзень, німа спакою ні мінутычкі. У нас дык i дзяцей дужа німа, а тома етыя чымярт па вуліцы ні прайціць. 2. Пустазелле. Чыміря ўсякыя рась
Дадатковыя словы
зваряцець, чыканўц
0 👁