трецьцій раз цягнуцъ. ЦЯГНУЦЦА незак. Не ўступаць у цане. Зы дзісятку пычаў цягнуцца i ні прыдаў пырысят, прівёз двору. ЦЯГУЧАНЬКІЙ прым. памяти. Вынослівы, цягавіты. Раншы быў цягучынькій, цяперя ня тоя, пыслабеў. Выш. cm. пар. ЦЯГУЧЭЙШЫЙ. Пятрок цігучэйшый зы Ціхона, за што ня возшіцца, бісь пірядышкі дзелыіць i дзелыіць. Памяти. ЦЯГУЧЭЙШАНЬКІЙ. Скора Сямён зымаріўся, я думыла, ён цігучэйшынькій. ЦЯГУЧАСЦЬ ж. Вынослівасць, цягавітасць. У стырікоў цягучысьць ізьвесныя: трошку пышывяліўся, a тады садзісь аддыхай. ЦЯГУЧКА ж. Павіліка (трава). Цягучкі бяремца атырвала, ну скот яе ня любіць. ЦЯЖАЛЕННЫЙ, ЦЯЖАЛЮШЧЫЙ прым. Вельмі цяжкі. Ціжаленныя ношкі вылаклі, ды зямлі гнуліся. Ціжалюшчый воз пріцягнуў, ema Буланчык — здаровый конь. ЦЯЖОЛАЯ ж. метаф. Цяжарная. Марьіна нявестка узноў цяжолыя, ужо ладна заметна. ЦЯКУЧЫЙ прым. Такі, які працякае. Глядзі ж, глядзі ні ліні нічога ў старыя вядро: яно цякучыя, дзірічка збоку. ЦЯЛЁНКАЎ прым. Прыналежны цяляці. Цялёнкыва вядзерца ў сенцых, січас рызьвяду яму поіла. Памянш. ЦЯЛЁНАЧКАЎ. Цялёнычкыва вярёўка асталыся ны абложкі, я яго за шыю прівылыкла ў пуню. ЦЯЛЁПАННІК, ЦЯЛЁПКАННІК м. эмац. Той, хто ходзіць следам. Пырядышный маліц, a такей цялёпыньнік, цігаіцца усьлед як прівязыный. Чаго ты ні ачшыіш аць сябе цялёпкыньніка, мне б ён ужо ныдаеў. ЦЯЛЁПАННІЦА, ЦЯЛЁПКАННІЦА ж. Дакуля ты цялёпыньніцыю будзіш, былъшая дзевычка, стыдна так цігацца. Ніяк ты аць цялёпкыньніцы ні атвяжысься, выпрыў яе на вуліцу. ЦЯЛЁПАЦЬ незак. эмац. Ісці. Цялёпыла у тэй бок, падзь Дзедкывічы твыя кума, дарога саўсім грязныя. ЦЯЛІЦЬ 1 незак. Прыводзіць цяля. Tpi гады пыдряд цялі'ла бьічкоў, a сёліта цёлычка. 2 зак. Прывесці цяля. Ну-ка, ну, каго ты сёліта мне цяліла? ЦЯЛЬПУХ м. 1. Кароткі кавалак бервяна. Цільпухі ліжаць няколыныя, толька калі. 2 перан. жарт. Поўнае
Дадатковыя словы
цягнўцца, цягўчкі, цягўчысьць, цякўчыя
7 👁