будуць. ЦУРБОЛІЦЦА незак. Ліцца, налівацца неакуратна. Як ema у цябе цурболіцца, ты січас усю хату пытплавіш. ЦУРБОЛЯ, ЦУРБЭЛЯ м. i ж. метаф. Той, хто неакуратна лье, налівае. Пыглядзі, якоя возіра етый цурболя зьдзелыў у сенцых. Ізьвесныя дзела — цурбэля узілася зы работу, хадзі усьлед c тряпкыю i пыцьцірай. ЦУРКУН м. Прадмет, падобны да калоды. Во цуркуны ліжаць, будзіця ды самыя зімы гурбузовыю кашу есьць. Памянш. ЦУРКУНОК, ЦУРКУНЧЫК. Во цуркункі бруквіны, хуць садзіся. Кычаны як цуркунчыкі, адзін чуць пыдняць. ЦЫБУЛЬНІК м. Ахвотнік да цыбулі. Вун бегыіць мой цубульнік, кажыцца б} затохся цубулію. Памянш. ЦЫБУЛЬНІЧАК. Ачшчыпні цубульнічку нескылька пёрык. ЦЫБУЛЬНІЦА ж. Січас пыкармлю сваіх цубульніц i noŭдзім. ЦЫВА, ЦЫЎКА ж. метаф. іран. Пляткарка. Як ты мыгла такой цыві паверіць, іна адно слова пачуіць, a дзесіць прікладзець. Што там атказывыцца, ладныя цыўка была Домнычка, наплесьць усяго мыгла. Памянш. ЦЫВАЧКА. Ты паслухый Храсіньніну цывычку, тады ні так станіш дзівіцца. ЦЫГАНЕННЕ ЦЫГАНШЧЫНА ж. Выпрошванне. Мне іхныя цыганіньня ныдаела большы некуды. Ці ня думыіш ты пайціць пы цыганшчыні? ЦЫГАННІК м. метаф. Той, хто дакучліва выпрошвае. Зы хвастом ходзюць цыгыньнікі, ныдыідаюць: тоя ім дай, ema прігатуй. ЦЫГАННІЦА ж. Во другая цыгыньніца будзіць пуўдня ныдыідаць. ЦЫГНУЦЬ зак. эмац. Прапішчаць (пра кураня). За погрібым у бульбоўніку ціплёнык цыгнуўвідна, am квакухі астаўся. ЦЫПАННЕ н. эмац. Нясмелая хада. У яе такоя цыпыньня: два шагі ступіць i аддыхаіць. ЦЫПАННІК м. эмац. Той, хто нясмела ідзе. Вун як цыпыньнік ходзіць пірід Адаркыю, можа іна цёшчыю будзіць. ЦЫПАННІЦА ж. Чуць нуступаіць ны нагу цыпыньніца, доўга ў бальніцы ліжала
Дадатковыя словы
цубўльнік, цубўльніц, цубўльнічку, цуркўнчыкі
0 👁