тады яны спыкайнейшыя будуць. Вун як баба c унучкыю цінянёхкыіцца, дужа любіць яе. ЦІНЯПУХ м. эмац. Невысокі тоўсты чалавек, сытае дзіця. Цяжолый стаў ціняпух, ужо гываріць пычынаіць, есьць разым з намі. ЦІСКАНУЦЬ зак. метаф. Моцна пачацца (пра хваробу). Балезьня як цісканула, усю зіму прыкычаўся, толька ны вясну нямнога выпыўз. ЦІСКАТНЯ ж. эмац. Цесната. Тыкая ціскытня была ў аўтобусі, ня то што сесьць, стыяць ні маглі. ЦІСЧЭЙ прысл. Мацней. Нада цішчэй воз уеязывыць, дарога дрёгкыя/рыстрясецца. ЦІТАВАЧКА ж. памяти. Цітаўка (яблыня i плод). Нада б яшчэ пару цтывычык пысадзіць, ema харошый сорт, як дасъпеюць — заесца. ЦІЎКАННЕ н. перан. Падаванне голасу. Я думыла, ён тама скапыціўся, не, чую ціўкыньня: крупені просіць. ЦІЎКАЦЬ незак. перан. 1. Гаварыць, падаваць голас (звыч. пра дзіця). Ны палу сідзяць у вугалочыку i ціукыюць npa нешта. 2. Жыць, існаваць. Ну як ты, гадок, ішчэ ціўкыіш патроху? ЦІЎКАЦЦА незак. Жыцца. Калі ціўкыіцца троху, дык сядзі i маўчы. ЦІЎКНУЦЬ зак. Сказаць, падаць голас. Хто тама ціўкнуў за коміным? ЦІХАМІРНА прысл. Ціха, спакойна. Hi знаю, ці абойдзіцца ціхамірна ema свадзьба, гырыччані могуць бузу ўзьняць. Памянш. ЦІХАМІРНЕНЬКА. Ныўряд ці палучыцца у іх ціхамірнінька. ЦІЦЮПАННЕ, ЦЩЮПКАННЕ н. Пацмокванне пры падганянні каня. Ніякыга ціцюпыньня я ня чуў, у нас галдзелі ў хаці. Ema ці ні Пынасыва ціцюпкыньня, ён усігда так пыдгыняіць Быбка. ЦІЦЮПАЦЬ, ЦІЦЮПКАЦЬ незак. Пацмокваць пры падганянні каня. Хырашо я ні пызнаў, ну na голысу дык Піліпёнык ціцюпыў. Кыла логу нехта ціцюпкыіць, ці ні браў тама хто сена. ЦІШОЧКАМ прысл. памянш. Цішком. Усё дзелылыся цішочкым, паетыму ніхто ня чуў. ЦМОКАННЕ н. перан. Піццё з прыемнасцю. Яны ўсё глядзелі ны Высілёва цмокыньня