ХУДАЦЬ, ХУДАЦЦА незак. Худзець. Відна пы ўсяму, што карові ніздаровіцца, зразу пычыла худаць. Чаго б ema твыя крысавіца стала худацца? ХУДЖЫЦЬ незак. Рабіцца горш. Івану руджыла i худжыла, пакуля саўсім зваліўся, у бальніцу зывязьлі. ХУДЖЭЙШЫЙ прым. Горшы. Худжэйшыя бруквіны адбярі, пыпарюцца, а луччыя у погріб паложым. Памянш. ХУДЖЭЙШАНЬКІЙ. У пыль ныдзівай худжэйшынъкыю рубашку, нашто харошыю гадзіць. ХУДЗЕННЫЙ прым. Празмерна худы. Сьціпаненык стаў худзенный-худзенный, адны косьці. ХУДЗЁШАНЬКІЙ прым. Вельмі худы. УБаріса конь зімуваў зы дваром пыд яблыныю, худзёшынькій, худзёшынькійу a ў пуні дзіржаў бычка. Памянш. ХУДЗЁШАНЕЧКІЙ. Такей худзёшынічкій мальчык, наскрозь сьвіціцца. ХУДОБА м. i ж. эмац. Худая асоба. Hi прідумыць, чаго яны абоя ныстыяшчыя худоба. Павеліч. ХУДОБІШЧА. Стаў такей худобішча, што глядзець на ём нечыга. ХУЖАННЕ н. Пагаршэнне. Каб жа на луччыньня пыказывыла, а то ўсё хужыньня i хужыньня. ХУЖЫЦЬ незак. 1. Пагаршаць. Ты ня луччыіш, а хужыіш сваю скамеічку, іна саўсім рызваліцца. 2 метаф. Слабець. Андрасёнык с кажным днём хужыіць. 3 метаф. Горшаць. Яму ўсё хужыіць, ны пыпраўку i ні пыказыіць. ХУЖЫЦЦА, ХУЖЭЦЦА незак. Пагаршацца. Неік жызьня с кажным годым стала хужыцца. У яго як-то разым здароўя стала хужэцца, зьлёг, зьлёг i ні пыдняўся. ХУКАЦЬ незак. Лаяць, лаяцца. Ага, культурный ён, як станіць хукыць на Ксеньню — вушы вянуць. ХУРХУР м. Фарфор. Рысказывылі, мел ад Белыя гары некуды вазілі, айдзе хурхур дзелыюць, ён дужа пытхадзіў. Памянш. ХУРХУРЫК. У цябе красівінькыя чашычка, іна, знаць, c хурхуріку. ХУРХУРОВЫЙ прым. Фарфоравы. У мяне былі хурхуровыя тарелкі, ды пабіліся. Памянш. ХУРХУРОВЕНЬКІЙ. Калі будзіш у горыдзі, купі мне штук пяць хурхуровінькіх блюдзічык