тамыцъка хропкыіцца. 2. Падаць. Табе, знаць ныравіцца хропыцца зь естыя яблынкі, што ты ўзноў паўзеш ны яе як чыръвяк якей. Сколька разоў ён аттуля хропкыўся! ХРОПНУЦЬ зак. 1. Зламаць. Пычаў пупруўляць яблынку, каб прямей рысла, i хропнуў, еткыя яблынка была, верна б, зыцьвіла налета. 2. Зламацца. Піріцягнуў яго пы сьпіне, ажно грыбільнішча хропнула. ХРОПНУЦЦА зак. 1. Зламацца. Вілкі хропнуліся, усе рагі цыліком ацскачылі, во ŭ ныкідай гной чым хочыш. 2. Упасці, моцна ўдарыцца. Так больна хропнуўся наўзныч, як ён толька пыдняўся. ХРУПКАННЕ н. Хрумстанне. Карова ня хрупкыіць, ema авечкіна хрупкыньня чутна. ХРЫБЁТНЫЙ прым. Хрыбтовы. Хрібётныя косьці зразу сякуць, складывыюць у бочку i солюць. ХРЫСТАВЭЙ прым. Перакрыжаваны. Лі хріставэя дарогі спаў як забітый, чуць дубудзіліся. ХРЫСТАСЛАВЕЦ м. Удзельнік калядавання. Помню, я малінькыя была, балъшыя хлопцы i дзеўкі хадзілі пы хрістыслиуцых. ХРЫСТАСЛАЎКА ж. Як у кыляды хадзілі ізь зьвяздою хлопцы i дзеўкі, іх звалі хрістыслаўцы i хрістыслаўкі. Памянш. ХРЫСТАСЛАВАЧКА. Ты ўжо можыш хадзіць хрістыславычкыю. ХРЫСЦІННІК м. Удзельнік хрысцін. Хрісьцтьнік nam поўныч вярнуўся вясёлінькій. ХРЫСЦІННІЦА ж. А што хрісьцтьніцым, neŭf пакуліцька пяецца. ХРЭСНІКАЎ прым. Прыналежны хрэсніку. Ema ў мяне хресьнікыў пыдарык, учора прінёс. Памяти. ХРЭСНІЧКАЎ. ЗнацЬу хресьнічкывы рукі пыхадзілі кылы канхвет. ХРЭСНІЦЫН прым. Прыналежны хрэсніцы. Ema хресьніцына куртычка вісіць, іна ны дваре гуляіць. ХРЭШЧАНЫЙ дзеепрым. 1. Хрышчоны. Старшыя дзеці хрешчыныя, a меншыга ужо ні хрясьцілі. 2 перан. Аблаяны. Ня хочыш спакойна пайціць, дык пойдзіш хрешчыный. ХРЭШЧЫК м. Крыжык. Я доўга насіла хрешчык, а тады шнурочык пырваўся, i ён пыціряўся нейдзі
Дадатковыя словы
хрістыслйўцых, хрўпкыіць
0 👁