Зламаць. Хряпнуў бярёзку, іна пасьці у вілышнік тыўтчыною. 3. Ударыць аб зямлю. Як хряпніць аб дарогу, ты на месьці саўесься. ХРАПАНУЦЬ зак. Зламаць. Клянок хрыпанулі, атлумалі макушку, ці ён пусьціць атросткі, ці не. ХРАПНУЦЦА, ХРАПАНУЦЦА зак. Упасці, моцна ўдарыцца. Хряпнісься — тады ня будзіш лезьць, куды ні нада, нашто табе ema сысна. Бярёза хряпнулыся ны яблынку i аблумала. Крепка хрыпануўся, ажно ўстаць ня мог, хлопцы пыднялі. ХРАПАТНУЦЬ зак. метаф. З'есці. Падлезіць ціплёнык к сьвіньне, i йна зразу хрыпатнець, ні пысьцісьняіцца. ХРАПАЧКА ж. памянш. 1. Храпка (капусты). Хряпычку як абрежыш, ах, смашныя, салодкыя. 2. Сырыя дровы. Сысьняк — ema хряпычкі, ім сохнуць ды сохнуць нада. 3 метаф. Hoc. Як схваціш пы хряпычкі, тады ня будзіш яе пыцстыўляць. ХРАПІНА ж. Адно каліва ахрап'я. Ці ты ня мог ішоччы ношку хряпін прінесьць? Памянш. ХРАПІНКА. Хрятнкі пы мяжэ асталіся, нада було б пыдыбраць, каб трава рысла. ХРАСНУТЫЙ дзеепрым. эмац. Моцна ўдараны. Ацскочыш хряснутый, тады другей раз падумыіш, ці пыцскакывыць. ХРАСТОВЫЙ прым. Трэфовы. Ema як варожуць, дык гаворюцЬу што хрястовыя карты пыказывыюцъ дарогу. Памянш. ХРАСТОВЕНЬКІЙ. Знаць, адзін хрястовінькій валет астаўся, i ён зьбіраіцца гуляцъ. ХРОП м. Храпение. У іх у хаці такей хроп, што ня высідзіць, як іграюць нысамі. ХРОП выкл. Пра нечаканасць з'явы, учынку. Ны прясла усьселіся, Мыланкін хлапчына хроп i зваліўся. ХРОПАЦЬ, ХРОПКАЦЬ незак. перан. 1. Ламаць. Нада було ны адну мятлу нулумаць, дык яны дывай хропыцъ бярёзкі пыдрядк Дзеці лісьця ў бырыках хропкыюцъ пырысятым. 2. Ламацца. Як залезуцъ ны яблыну, толъка сучча хропы'щъ. Асінкі лёхка хропкыюцъ. Дождж прайшоў, подмёрзла, ідзеш, дык лядок пыд ныгамі хропкыіць. ХРОПАЦЦА, ХРОПКАЦЦА незак. 1. Ламацца. Чаго ў цябе прівізкі хропыюцца одна зы одною? Нешта ў яго
Дадатковыя словы
ахрапя, зесці, зявы, хропыщъ, хрыпанўлі
0 👁