табе лазіць na ліпых, ні ныдаела хрякыцца. ХРАКНУЦЬ зак. Моцна ўдарыць. Ён цябе хрякніць, што ні падымісься, тады атвыкніш пыцскакывыцъ. ХРАКНУЦЦА зак. Моцна ўдарыцца, упаўшы. Дужа больна ён хрякнуўся зь яблыны, чуць пыдняўся. ХРАКЦЕР м. Характар. Дыбрячый хракцір у бабы, хто б другей так дагледзіў сьвёкыра! Памяти. ХРАКЦЕРАЦ. Я хырашо пызнала яго хракціріц зы два гады. ХРАМЫШ м. Кульгавы чалавек. Пывіла свайго хрымыша у Ціляткыва радне пыказывыць. Памяти. ХРАМЫШОК, ХРАМЫШОЧАК. Хрумушок мальчык у яе, адна ножка куруткувацінька. Радзіўся хрумушочык, горя яму i зь ім, што ж ты будзіш дзелыцъ. ХРАМЫШКА ж. Вот табе й храмышка, ладныга чылавека пупала. Памянш. ХРАМЫШАЧКА. Нада ж так радзіцца: дзьве дзевычкі i абея храмышычкі. ХРАНІНА ж. Корань хрэну. Патрі ету хряшну, іна таўсьцейшыя. Памянш. ХРАНІНКА, ХРАНІНАЧКА. Хрянінкі нада чысьцінька абмыцъ. Во найшоў нескылька хрятнычыКу тонінькія, другіх ні пупалыся. ХРАП выкл. Пра паданне. Стыяў, стыяў, а тады са ўсіх ног хряп, к яму падбеглі — толька вычамі лупнуў. ХРАПАЦЬ, ХРАПКАЦЬ незак. 1. Хрумстаць. Ета зялёных яблык я ўсыпыла сьвіньням, дык яны хряпыюць. Кінь лібяды, пырысяты прільнуць хряпкыцъ. 2 перан. Ламаць. Мыладэя ліпкі хряпыюць, во што твае ціхінькія дзелыюць. Я табе пыкажу, як хряпкыцъ бярёзкі, зырявеш i пыбягіш. 3 перан. Ламацца. Ці чуіш, як хряпыюць дзеріўцы? Чутна було, што асінкі хряпкылі. 4 перан. Удараць аб зямлю. Не, Колю ты хряпыць ня будзіш, ат яго сам як мячык атляціш. Сколька вы ня борііціся, дык ён, знаць, усігда цябе хряпкыіць. ХРАПАЦЦА, ХРАПКАЦЦА незак. 1. Хрумстацца. Што, хырашо хряпыюцца бабіны мідунічкі? Чую, як у цябе хряпкыюцца быранькі. 2. Падаць. Верна, кругом німа такога дзеріва, зь якога б ён ні хряпыўся. Ці раз яны хряпкыліся зь естыя ліпы. ХРАПНУЦЬ зак. 1. З'есці, укусіць. Што яму дзьве морквінкі, ён іх зразу хряпнуў i німа. Сьвіньня як хряпніць зы нагу, тады ныбалыісься
Дадатковыя словы
зесці
0 👁