ХАМУТОЎ прым. Такі, які мае адносіны да хамута. Хумутова апшыўка ляжыць за ступыю. ХАМУЦІНКА ж. памянш. Хамуціна. Каб хто ўмеў пашыць хамут, вун хумуцтка гатовыя. ХАМУЦІННЫЙ прым. Такі, які мае адносіны да хамуціны. Хумуцтныя рімушкі ні выкідай, яны зныдыбяцца. ХАНДЖА ж. Дэнатурат. Ны свадзьбі ныставілі ханджы, хто крівіўся, a некытырыя ныхлісталіся. ХАНДРЫЦЬ незак. метаф. Балець. Раншы нічога було, a пасьледнія ўремя крепка стала сяредзіна хандріць. ХАНДРЭННЕ н. метаф. Боль. У ныгах усё ўремя чуствыю хандреньня, ні пірістаюць балець. ХАНЫГА м. асудж. Хапуга. Якей табе чылавек ханыга, ён так i глядзіць, што айдзе урваць. Узмацн. ХАНЫЖЫНА. Дайжа ня веріцца, штоб у Стыхванывым раду вырыс такей ханыжына. Павеліч. ХАНЫЖЫШЧА. Раншы быў чылавек як чылавек, a стаў ханыжышча ні прідумыць якей. ХАГІАК м. Ахапак. Во такей во хыпак соломы валок, ня меншы пуўтыра пуда. Памянш. ХАПАЧОК. Прінясі i нам хыпачок, мякчэй будзіць ехыцъ, дорога няблізкыя. ХАПАМ прысл. Хапаючы. Хапым вылачъш сена ў пунюу чуць справіліся ды дажджу. ХАРАХОРНІЧАННЕ н. Задавание. Hi станіць Быбарёнык любувацца іхным хырахорнічыньнім. ХАРАХОРНІЧАЦЬ, ХАРАХОРНІЧАЦЦА незак. Задавацца. Нечыга яму хырахорнічыць, жывець як пасьледній бабыль. Яе зяць усё хырахорнічыўся, раднёю сваёю хваліўся. ХАРАШЭЙ прысл. Лепш. Адзін зьдзелыў ладна, а другей яшчэ хырашэй. ХАРХАНУЦЬ зак. Шарахнуць. Рукаў у нешта хырхануў у сінія, ікая-то краска. ХАРХАНУЦЦА зак. Шарахнуцца. Усё кругом пыльныя, осторожна хадзі, хырханесься i пызадзелыісься. ХАРХАНУТЫЙ дзеепрым. Віджу, плечы у нешта хырхануты
Дадатковыя словы
хырханўты, хырханўў
0 👁