від уніятный. Усё сямейства уніяцкыя, як яны сы стырікоў зьдзіваліся! — ні рыскызаць! УНІЯІДТВА н. эмац. 1. Нягодніцтва. Ты сам знаіш, сколька ў ём уніяцтва, штоб родных пляменнікыў здывацъ у паліцыю, нада пыціряць совісьць. 2 зб. Нягоднікі. Сыбярецца уніяцтва, сідзяць, рузмундыкыюцъ. УНОКАЦЬ зак. экспр. Моцна стаміць. Работыў ён крепка, i ў касу, i ў плуг первый, ну яго скора унокылі. УНУР м. Панурасць. Яго бярець унур, што жызьні ў сям}e ні пулучаіцца. УНЫКАЦЬ незак. 1. Уваходзіць, хавацца. Як уныкаіш у лесу тама такей хыладок, аж зачысьць. 2. Знікаць. Мылако ў кароў r зіме уныкаіць. 3. Унікаць (у справу). Слаба новый рукувадзіціль уныкаіць у дзела. УНЫКНУЦЬ зак. Увайсці, схавацца. У лес уныкнулі, айдзе ты іх будзіш шукацъ, зу любэй куст схуваюцца. УПАЛАВІНА прыназ. На палову. Рызлажыліся c хворысьцім упылавіна двыра. УПАЛАВІНУ прысл. За палову. Зразу зыпрасіў дорга, а тады гатоў быў аддаць упылавтуу a ніхто ні браў. УПАРЫВАЦЬ незак. метаф. 1. Адшукваць, знаходзіць. Ён умеіць грібы упарівыць, ніхто ні найдзіць, a Якыў ныбярець. 2. Рабіць надзвычайнае. Як Лукашонычык пріедзіць, тады c хлыпцамі чаго толька ні ўпарівыіць. УПАРЫВАЦЦА незак. Адшуквацца, знаходзіцца. Што там у цябе упирівыіцца? УПАРОЦЬ зак. 1. Адшукаць, знайсці. Дзеці мяшочыкі упаролі, гулялі кылы капы, глянулі ўнізу, а тама мяшкі. 2. Зрабіць надзвычайнае. Іван як упоріць што-небудзъу усе c хохыту пылігаюць. УПАРОЦЦА зак. Адшукацца, знайсціся. Калі што-небудзь упоріццаy нясі сюда. УПОРАНЫЙ, УПАРОТЫЙ дзеепрым. Адшуканы, знойдзены. Нясець упоріныя яблыкіу гаворіць, ны біряжку пыц сакою ліжалі. Якея красівыя упаротыя бырывічкі! УПАЦЕЦЦА зак. Спацець. Як упацеіцца, ніхай на вецір ні выскакывыіць, amo ці доўга пытхваціць успаленьня. УПАЯЦЬ зак. метаф. Прысудзіць. Зы зладзейства упыяліу знацьу пяць гадоўy ніхай пысядзіць, можа абру
Дадатковыя словы
уныкнўлі, унўр, упйрівыіцца
1 👁