зуміцца. УПАЯНЫЙ дзеепрым. Крепка Пуўлючонку упыяна, — во будзіць помніць, а то уходу ні знаў. УПЕРЦЬ зак. перан. 1. Увагнаць. Глядзі, у тэй бок ні варочый, увапреш кыня ў сьнег, што ня выб'іцца. 2. Пераканаць. Такей пастылый чылавек, ні ў чом яго ні ўвапреш, што ня дзелый. УПЕТАЦЬ, УПЕТАВАЦЬ зак. перан. 1. Стаміць. Як цябе, мыладэя касцы пакуля ня ўпетылі? Ім нядоўга коні упетывыць, грузюць вазы ніізьвесна якея. 2. Змясціць, уладкаваць. Упетыў дачку у сямЧшчу, што i сам ні рад. У такоя горя упетывылі свайго мальца! УПЕТАЦЦА, УПЕТАВАЦЦА зак. Трапіць. Упетыцца нядоўга у што хочыш, а вылізаць тады дужа трудна. У такую кашу упетывыўся, што ні прідумыіць, як выскрісца. УПЕТАНЫЙ, УПЕТАВАНЫЙ дзеепрым. Змешчаны, уладкаваны. Во й другей у такую самыю куламесу упетын. У бальшоя горя упетывына Хрузычка, ныбліваіцца сьлізамі. УШВАЦЦА незак. Рабіцца п'яніцам. Раз пычаў упівацца, то толку зь яго ня жджыу ет а. прыпашчый чылавек. УПІЦЦА зак. Зрабіцца п'яніцам. Ну што Лукерья, гарюіць, яе мужык утуся ў гарелку, ні прысыхаіць. УПЛУТУХАЦЦА зак. Моцна ўолытацца. Палычкі уплутухаліся ў ніткі, нада астарожнінька выбіраць. УПЛУТУХАНЫЙ дзеепрым. Усё ўмесьці уплутухана: вярёвычкі, i якея-то ніткі, сувайкі, — хто ж так дзелыіць. УПОРЧЫВАСЦЬ, УПОРЧЫСТАСЦЬ ж. Упартасць, настойлівасць. Упорчывысьці у абоіх хвьітаіць, толька каб падумылі, чаго упірацца. Усе відзілі-пірявідзілі яго упорчыстысьць. УПОРЫНКА ж. 1. Невялікая падпорка. Нада пыставіць упорінку, шульца падгніўшыя, можыць кывірнуцца уся сьценка. 2. Жалезны крук, які ўмацоўвае верхнюю частку калёс спераду з падушкай i ззаду з воссю. Упорінкі ў калёсых ны вінты бяруцца, прівінчывыюцца. УПОЦЕМКУ, УПОЦЕМКАХ прысл. Папацёмку. Як ты будзіш шукаць упоцімку, сьпічку узатрі. Пашлі ynoцімкых, дасца ім дарога пы грязішчы. Памянш. УПОЦЕМАЧКУ, УПАЦЁМАЧКУ, УПОЦЕМАЧКАХ, УПАЦЁ
Дадатковыя словы
выбіцца, пяніцам, утўся, ўблытацца
1 👁