ЛЕНЫЙ дзеепрым. Вун твой лом стаіць між кірьпічча удзяўбуліный, зыбірай, ён нам большы ні нада. УДОБСТВІЕ н. Зручнасць. Дужа балыйых удобствііў німа, ну скот дзіржаць можна. УДОЗВАЛЬ прысл. Да здавальнення. Сяньня яны ігруш ныядуцца удозвшь, дзед цэлыю карзінішчу прінёс. УДОЎСКІЙ прым. Удавіны. Ты сыма хырашо знаіш, як удоўскім бытым жыць у дзяреўні. УДРЭБЕЗКІ прысл. перан. Моцна. Полька яго удребізгі нінавідзіць, толька віду ні пыдаець, умеіць сябе дзіржаць. УДРЭГ, УДРЭНГ 1 м. Супакой. Калі ім якей удрэг будзіць? Во німа удрэгу мальцым. Ці найдуць яны калінебудзь удрэнг, некыму іх уняць. 2 прысл. метаф. Поўнасцю. Ны Бірізіне мы удрэг рызмылацілі немца. Ніхай палезуцЪу мы іх удрэнг раструшчым. УДРЭНЧЫЦЦА зак. неадабр. Пачаць імкнуцца, прагнуць. Як удрэнчылыся замуж, удзержу ні було, a тэй жаніх прайдоха-прайдоха. УДУТЫЛЬ прысл. эмац. Моцна. Пріехылі удутыль n 'яныя, самі б ні даехылі, конь іх давёз. УЕДНА прысл. Настырна, заўзята. Сыбакі дужа уедна бріхалі, пряма кідыліся ны каго-то. УЕДНАСЦЬ ж. Настырнасць, заўзятасць. Каб яму Кусьцючонкыва уеднысьць, можа б чаго дабіўся. УЕХАНЫЙ дзеепрым. перан. Уткнуты, утаптаны. Кылячкі глубока уехыны, кончыкі толька тырчаць. УЕХАЧЧЫ дзеепрысл. 1. Паехаўшы, з'ехаўшы. Яны дужа даўно уехыччЫу я старога Ціхона як ува сьне помню. 2. Уткнуўшы, уткнуўшыся, утаптаўшы. Скабка глубока уехыччы ў пяту, дыстываць нялоўка i хадзіць больна. Палкі уехыччы ў грязь. УЖАРДЗЯВАЦЦА зак. Уціснуцца рубелем. Калі крепка воз ужурдзюваўся, дывязеш, а то разьедзіцца ny кулдобіных. УЖАРЫВАННЕ н. Добрае падсмажванне. Я знаю, якоя ў яе ужарівыньня: можыць сыроя паднесьць — есьця! УЖАРЫВАЦЬ незак. 1. Добра падсмажваць. Я сала ўсігда ужарівыю, люблю, каб яно було пацсохлыя. 2 перан. Моцна пячы (пра сонца). Hy ŭ ужарівыіць етый месіЦу калі дождж ня пройдзіць, усё можыць выгыріць
Дадатковыя словы
зехаўшы, удзяўбўліный, удўтыль
5 👁