маё, а ты йдзі сучку падой, такей любапытный. УДАЩЦА зак. Надаіцца. Не-а, многа ат етыя каровы ня ўдоіцца, у яе нейкій бычаччый від. УДОБНЫЙ дзеепрым. У Ганны у аднае удоіна болыиы, чым у тых дзьвюх разым. УДАРЫВАЦЬ незак. перан. Уздзейнічаць раптоўна. Як рана зычыню комін, дух ударівыіць у гылаву, мне неік цяжола дзелыіцца. УДАСТАВЕРЫВАЦЦА незак. Пераконвацца. Сьпірва нада удыставерівыцца, хто туды хадзіў, а тады ўжо гываріць. УДАЎЦОЎ, УДАВЕЦКІЙ, УДАЎЦОЎСКІЙ прым. Прыналежны ўдаўцу. Бабы, бувала, едуцъ i пыказывыюцъ: во ета удаўцова хата, а тады спрашыюцъ: а чаго ён ня жэніцца. Удавецкый жызьні ні пызавідыіш: спраўсь-ка аднаму с хызяйствым, зъдзелый усю бабскыю работу у адны рукі. Удаўцоўскый жызьні ні хаці, ні тыкая іна салодкыя, як ты думыіш. УДЗЕРЖ м. Стрымліванне. Ім тады удзерж будзіць, як Сямён харошыю пугу с крючка зьніміць. УДЗЮДЗЮРЫВАННЕ, УДЗЯДЗЮРЫВАННЕ н. эмац. Настойлівае прапаноўванне, уручанне. Нылаіць нада зы такоя удзюдзюрівыньня, дужа пастылый мушчына. К чаму еткыя удзядзюрівьіньня, чылавеку ні нада шпулі, а ты сілыю піхаіш. УДЗЮДЗЮРЫВАЦЬ незак. эмац. Назойліва прапаноўваць, уручаць. Сколька раз табе рвань удзюдзюрівылі, а ты ні каісься, ні глядзіш, што бяреш. УДЗЮДЗЮРЫЦЬ зак. Назойліва прапанаваць, уручыць. Знаіш, што ўчора знакомцы удзюдзюрілі майму стыріку? УДЗЯЎБУЛІВАННЕ н. Удзёўованне. Будзіць табе удзяўбулівыньня, як manop зысядзіць, што ня вырьвіш. УДЗЯЎБУЛІВАЦЬ незак. Удзёўоваць. Ты во так manop удзяўбулівыіш, ён калі зваліцца ды пы наге. УДЗЯЎБУЛІВАЦЦА незак. Удзёўовадца. Зімля дужа суха, а лупатка тупа, ня хочыць удзяўбулівыцца. УДЗЯЎБУЛІЦЬ зак. Удзяўоці. Абы-якей manop у дуб ня дужа удзяўбуліш. УДЗЯЎБУЛІЦЦА зак. Удзяўоціся. Тупічка у пень удзяўбулілыся, i uimo хочыш дзелый, ніяк ня вырьвіш. УДЗЯЎБУ
Дадатковыя словы
бўлілыся, удзяўбці, удзяўбціся, удзяўбўлівыньня, удзяўбўлівыцца, удзяўбўлівыіш, удзяўбўліш, удзёўбвадца, удзёўбванне, удзёўбваць
1 👁