ТУРАННЕ н. Ганянне. Рузмудрелі мальцы c туряньнім, талуюцца, айдзе пупала, хочыш — пы гародых который лясьніць. ТУРАННІК м. Той, хто ганяе. Я січас уніму туряньнікыў, іш, ні дадуць ціха паскусьць цілятым. ТУРАННІЦА ж. Такой туряньніцы только зы сыбакымі гыняцца. ТУРКАННІК м. Той, хто пакрыквае. Няўжэлі i ны цябе яшчэ туркыньніка нада, пыдгыняць ны кажным шагу. ТУРКАННІЦА ж. Туркыньніца была б ладныя, a сыма прілажыць рукі ня дужа хочыць. ТУРКСІН м. Мясцовая назва магазіна ў Мсціславе ў 20—30-х гадах (з pyc. торгсин). Тады, як пгурка'н аччынілі, у ім усяго ўсякыга було много, ну за золыта. ТУРЛЫЧАННІК м. Той, хто гаворыць невыразна. Як возьміцца турлычыньнік рысказывыць, хочыш слухый, хочыш сьмейся. ТУРЛЫЧАННІЦА ж. Я што рызьбяру ў mae турлычыньніцы, a большы нічога ні пайму. ТУРЛЫЧЫК м. Разумова абмежаваны чалавек, звыч. дзіця. Нейкій мальчышка ў яе, турлычык, як нідыризьвітый. Памянш. ТУРЛЫЧАЧКА ж. Турлычычка Аўсяёўніна нешта бегыла у тэй бок, пыд магільнік. ТУРЛЫЧЫЦЦА незак. Размаўляць у непаразуменні. Сыбяруцца i пашлі турлычыцца, стирыя успьшінаюць, як яны npi Мікілаю жылі. ТУРОРА ж. эмац. Балбатуха. Typopa mym усё бегыла, нвшта ёй ні цярьпелыся устреціць Цімышынка. Памянш. ТУРОРКА. Сколько ёй ішчэ гадоў, a ўжо тыкая турорка, — як цётычка. Павеліч. ТУРОРЫШЧА. Каб ты паслухыў Кірілёнкыву турорішчу, тады б ні так уздыхаў. ТУРЫЦЬ незак. перан. Лаяць. Турыа ны яго ўсякыю трілюду, іна знайдзіць за што. ТУРЫЦЦА незак. Гнацца. Я відзіла, як за ім бык туріўся, страшна було. ТУРНУЦЦА зак. Пацячы. Бацька прыкыпаў кынаўку c пуні ны город, як турнецца c mae кынавы жыжка пы ўсяму городу! ТУРНУТЫЙ дзеепрым. Прагнаны, адагнаны. Цялёнык турнут c клевіра, дык ён ускачыў ны гряды, сьлед прымясіў. ТУРОМШЫ дзеепрысл. Гнаўшы. Я яму пыкажу дорогу двору, турёмшы піріц сабою